Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

ΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΧΙ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ

Είναι μία διαπίστωση που ευτυχώς έχει αρχίσει τώρα τελευταία να επιβεβαιώνεται.Θέλω να σας ξαναπώ πως ότι γράφω είναι βιοματικό και δεν έχω καμμία διάθεση να έχω κανένα όφελος από την όλη διαδικασία.Απλώς επειδή είμαι πολύ δύσκολος χαρακτήρας μεγαλώνοντας κινδύνευσα να μετατραπώ σε U.F.O για τους πολλούς,αυτούς που έχουν συνηθίσει να γλείφουν,να σέρνονται,να είναι δουλοπρεπής για να μπορούν να έχουν μία δουλειά για να μπορούν να έχουν μία γυναίκα για να μπορούν να έχουν μία παρέα.Όμως τελικά δεν έιναι έτσι,είναι και αλλιώς τελικά.Στην εταιρεία που εργάζομαι όταν είχα προσληφθεί μου είχε πει ένας παλιότερος πωλητής(συνάδελφος).Αυτά που ήξερες να τα ξεχάσεις εάν θέλεις να έχεις την δουλειά σου,πρέπει να κάνεις αυτό που σου λέει η εταιρεία.Εγώ από την άλλη σαν ανήσυχο πνεύμα που είμαι τρωγόμουνα.Έλεγα δεν μπορεί να είναι έτσι,αποκλείεται κάποιος να θέλει το κακό της επιχείρησής του.Τελικά δεν ήταν έτσι όπως τα έλεγε ο πρώην συνάδερφος.Απλώς ήταν υστερόβουλος και φοβήθηκε ότι με την έλευσή μου στην εταιρεία θα χάσει το βόλεμά του τα κεκτειμένα του.Οι εργοδότες ήθελαν το καλό της εταιρείας αλλά δεν είχαν συνεργάτες που να μπορούν να λένε όχι.Το καλό είναι ότι αυτή την στιγμή βρέθηκαν και άλλοι να λένε όχι και ευτυχώς για όλους μας έχουμε γίνει πιο παραγωγικοί πιο χρήσιμοι πιο άξιοι.Ξέρω σας κούρασα αλλά εάν ξέρατε τι έχω τραβήξει μέχρι να ακούσω ευχαριστώ θα δικαιολογούσατε την πολυλογία μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: