Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Μαρτυρία- Τι ακριβώς εγινε στο Βερολίνο!



Από το Γιώργο Σαρρή

Μπορεί εδω να ειδαμε τον ΓΑΠ να ζητάει κάποιον εκπροσωπο των φοιτητων να μιλήσει.
Η αλήθεια όμως ειναι οτι οταν η εκπρόσωπος των φοιτητριών βάδισεπρος το βημα κάποια στιβαρά χέρια την σταμάτησαν!Την ιδια στιγμή οκ.Παπανδρέου συνέχιζε να ζητα κάποιον εκπρόσωπο...
Προκειται για αξιόπιστη μαρτυρία κάποιου που βρέθηκε στην αιθουσα.

Mια μαρτυρία από πρώτο χέρι για την............. αντίληψη περί δημοκρατίας του πρωθυπουργού μας.
Π. Κανελλόπουλος

Εν όψει και των απεργιών στα εγχώρια, σας προωθώ μία μαρτυρία από όσασυνέβησαν στην ομιλία του πρωθυπουργού στο Βερολίνο, την οποία έλαβανωρίς σήμερα το πρωι.. Προέρχεται από έναν συμφοιτητή μου κάποτε στηΜουσικολογία του ΑΠΘ που ζει τώρα εκεί και κάνει το διδακτορικό του-αξιόλογο παιδί, οφείλω να πω, και αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης, κατά τηδική μου γνώμη.

Σας το προωθώ για να διαβάσετε και αυτή την άποψη.

Μας έδωσε την άδεια προσωπικά για την αποστολή του μηνύματός του εκτόςτου Φόρουμ. Μπορείτε κι εσείς, αν το κρίνετε αναγκαίο ή ενδιαφέρον, νατο προωθήσετε κατά συνείδηση.

Σοφία Καραλαζάρου


Συνάδελφοι, γράφω αυτό το μήνυμα συγκλονισμένος. Πριν λίγο επέστρεψααπό το πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου, όπου μίλησε ο ΓιώργοςΠαπανδρέου.
Είμαι συγκλονισμένος από την βιαιότητα των οπαδών του ΠαΣοΚ, τηνυποκρισία του προέδρου του και την παραπληροφόρηση των ελληνικών ΜΜΕ.
Όπως καταλαβαίνετε, το μήνυμα θα είναι πολιτικό, οπότε ισχύουν τα γνωστά. Όποιος δεν ενδιαφέρεται, ας προσπεράσει.

Την περασμένη Πέμπτη κυκλοφόρησε η είδηση ότι θα έρθει ο Παπανδρέου ναμιλήσει με θέμα: Addressing the Financial Crisis. An Opportunity forEurope. Το Σάββατο το απόγευμα συναντήθηκαν οκτώ ελληνίδες (ή ελληνικήςκαταγωγής) φοιτήτριες, μέλη της παλιάς Πρωτοβουλίας ΑλληλεγγύηςΒερολίνου του 2008 (που θυμίζω δεν είχε καμία κομματική ταυτότητα ήσυγκεκριμένο πολιτικό προσανατολισμό). Συζήτησαν για μορφές ενδεχόμενηςδράσης - έκφρασης δυσαρέσκειας και κατέληξαν στα εξής:
- να τυπώσουν φυλλάδιο, το οποίο θα αναλάμβαναν οι δύο να μοιράζουν έξω από τον χώρο του πανεπιστημίου
- να βγάλουν τρεις διαφορετικές αφίσες και να τις κολλήσουν στις εισόδους και τους διαδρόμους που οδηγούν στην αίθουσα
- να φτιάξουν τρία πανό και να τα σηκώσουν ανά δύο στην διάρκεια της ομιλίας.
Σήμερα το πρωί συναντήθηκαν ξανά για τα πανό και τις τελευταίες λεπτομέρειες. Τα πανό έγραφαν (στα γερμανικά) τα εξής:
- Παπανδρέου: 20 χρόνια στην εξουσία. Αυτός που προκάλεσε την κρίση, τώρα θα μας σώσει απ' αυτήν
- Η κρίση ως ευκαιρία (ήταν ο τίτλος της ομιλίας του): μείωση της φορολογίας κερδών από 24 σε 20% και κατάργηση των συμβάσεων
- Ανεργία νέων: Τυνισία 30% - Ελλάδα 30%. Η εξέγερση έρχεται

Εγώ ήμουν ενήμερος για όλα αυτά, όμως δεν συμμετείχα στις συναντήσεις.Πρόθεσή μας ήταν να μην εμπλακώ στην δράση τους, αλλά να προσπαθήσω ναπάρω τον λόγο, αν στο τέλος ο Παπανδρέου δεχόταν ερωτήσεις. Φυσικάείχαμε την βεβαιότητα ότι θα δραστηριοποιηθούν κι άλλες ομάδες του
Βερολίνου.
Η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά και λίγο πριν ξεκινήσει η εκδήλωση ηαστυνομία έκανε δειγματοληπτικούς ελέγχους σε τσάντες νέων πουβρίσκονταν στο βάθος της αίθουσας. Όταν μπήκε ο Παπανδρέου, το μισόακροατήριο χειροκροτούσε όρθιο. Δίπλα μου είχα κάτι γεροντάκια, έτοιμα
να λιποθυμήσουν από την συγκίνηση που θα ακούσουν τον ηγέτη - κι ας μην καταλάβαιναν γρι αγγλικά.

Ο Παπανδρέου ξεκίνησε την ομιλία του μιλώντας για την Δημοκρατία -αυτόήταν τελικά το βασικό θέμα της ομιλίας του και μάλιστα στην αρχή έκανεαναφορά στην χούντα, η οποία, όπως είπε, περιόρισε την δημοκρατία μετην πρόφαση ότι έτσι την έσωζε (την δημοκρατία) από τον κίνδυνο τουκομμουνισμού. Περίπου δέκα λεπτά μετά την έναρξη της ομιλίας του, κιενώ έλεγε κάποιο από τα γνωστά ψεύδη για το πώς η κυβέρνησή τουεμβαθύνει την έννοια της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, από το βάθος τηςαίθουσας ακούστηκε στα ελληνικά ένα "ψεύτη!" και αμέσως πετάχτηκε μιαομάδα 5-6 ατόμων (αγνώστων σε μας) που σήκωσε ένα πανό και άρχισε ναφωνάζει συνθήματα. Η αντίδραση ήταν ακαριαία, Έλληνες μπράβοι έπεσανπάνω στους "ταραξίες" και τους μπουζούριασαν. Εδώ πρέπει να πω ότι δενμου είναι ξεκάθαρη η ταυτότητα αυτών που αποκαλώ μπράβους, υποθέτω ότιήταν η φρουρά του Παπανδρέου. Όπως τους τραβούσαν λοιπόν έξω από τηναίθουσα, ένας από αυτούς (γερμανός) φώναξε malaka και fuck you, γεγονόςπου πλήγωσε βαθύτατα τα γεροντάκια κι εξόργισε τα κομματόσκυλα τουΠαΣοΚ. Αυτοί που πολύ βίαια απομακρύνθηκαν από την αίθουσα χτύπησανδυο-τρεις φορές δυνατά την πόρτα, φώναξαν απ' έξω μερικά συνθήματα καισταμάτησαν. Μέσα σε 2-3
λεπτά η κατάσταση ηρέμησε πλήρως και η ομιλία συνεχίστηκε.

Περίπου δέκα λεπτά μετά, σηκώθηκαν τα κορίτσια της δικιάς μας ομάδας.Οιδυο πρώτες άνοιξαν το πανό τους και το κρατούσαν στην μέση της αίθουσαςεντελώς σιωπηλές. Μόλις τους πήραν είδηση, μέλη του ΠαΣοΚ έπεσαν πάνωτους και τους τράβηξαν το πανό βίαια. Οι μπράβοι έσπευσαν πάλι καιαπωθούσαν τις κοπέλες, ενώ άλλες δύο προσπάθησαν να ανοίξουν το δικότους πανό, χωρίς επιτυχία. Τα υπόλοιπα (κατά κανόνα γηραιά) μέλη τουΠαΣοΚ που βρίσκονταν στην αίθουσα εξοργίστηκαν με την ασέβεια των νέωνστο πρόσωπο του ηγέτη (οι περισσότεροι είχαν σηκωθοί όρθιοι) καιεπιτέθηκαν λεκτικά στις τέσσερις φοιτήτριες, οι οποίες με την σειράτους άρχισαν να φωνάζουν κι αυτές συνθήματα. Πάνω στην αναμπουμπούλα οιτελευταίες δύο κατάφεραν να ανοίξουν το δικό τους
πανό, ενώ εγώ ασυναίσθητα διέσχισα απαρατήρητος την αίθουσα και βρέθηκασε απόσταση δύο μέτρων από τον Παπανδρέου. Τον ρώτησα αν έτσιαντιλαμβάνεται την δημοκρατία κι αν εγκρίνει την βίαιη αντίδραση τωνμπράβων του (τότε δεν είχα ακόμα συνειδητοποιήσει ότι δρούσαν και απλά
μέλη του κόμματος) απέναντι σε μια ειρηνική διαμαρτυρία. Ο Παπανδρέουμε ρώτησε αν εκπροσωπώ τους διαμαρτυρόμενους, του απάντησα αρνητικά καισ' αυτό το σημείο πρότεινε από το μικρόφωνο να βγει κάποιος εκπρόσωποςκαι να ανέβει στο πάνελ, όμως μέσα στην αίθουσα επικρατούσε τέτοιοςπανικός που κανείς δεν μπορούσε να τον ακούσει. Κινήθηκα πάλι προς ταπίσω, να πω στα κορίτσια ότι ζητάει εκπρόσωπο και όταν επιστρέφαμε μεμία από αυτές προς το βήμα, με ακινητοποίησε ένας
μπράβος πιάνοντάς με από τους καρπούς (μου ήταν αδύνατο να κουνηθώ έστωκι ένα χιλιοστό), ενώ ΠαΣοΚοι μας έφραξαν τον δρόμο. Τους φώναζα ότιείναι η εκπρόσωπος που ζήτησε ο Παπανδρέου, του φώναζα κι εκείνου, αλλάμε άκουγε χωρίς να αντιδρά. Τελικά ξανάρχισαν να μας σμπρώχνουν
βίαια, με απείλησαν ότι θα μου πάρουν την φωτογραφική (όλη αυτήν τηνώρα τους φωτογράφιζα) και ότι θα με δείρουν (!), εγώ γαντζώθηκα σε μιακαρέκλα και την ώρα που πετούσαν τις κοπέλες έξω από την αίθουσα, οΠαπανδρέου ξανάρχισε την έκκληση για εκπρόσωπο.

Λίγα λεπτά μετά με πλησίασε μια κοπέλα από την διοργάνωση της εκδήλωσηςκαι με ρώτησε αν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους αυτών που έφυγαν. Απάντησααρνητικά και της είπα ότι δεν έφυγαν, αλλά τους πέταξαν έξω.
Της είπα να ανοίξει την πόρτα και να τους μιλήσει. Βγήκε πράγματι έξωκαι ξαναγύρισε λέγοντάς μου ότι οι άλλοι είχαν φύγει (στηνπραγματικότητα η αστυνομία τους έβγαλε από το κτίριο). Μου ζήτησε ναβγω έξω να μιλήσουμε και μου εγγυήθηκε ότι θα μπορέσω να ξαναμπώ.

Έξω από την αίθουσα με περίμενε ο κοσμήτορας της σχολής. Μου ζήτησεσυγνώμη και τον ρώτησα ποιοι ήταν αυτοί που απομάκρυναν τους φοιητητέςαπό τον χώρο του πανεπιστημίου. Μου απάντησε "η αστυνομία" και όταν τουείπα ότι μιλούσαν ελληνικά, παραδέχτηκε ότι ήταν ελληνική αστυνομία,αλλά ότι στην αίθουσα βρίσκονταν και οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες.Με ρώτησε πολύ ευγενικά αν θα μπορούσα να μείνω μέχρι το τέλος και ναπάρω τον λόγο, να θέσω μία ερώτηση στον Παπανδρέου και του εξήγησα ότιγι' αυτόν τον λόγο βρέθηκα εκεί. Στην συνέχεια με συνόδευσαν στην θέσημου. Εν τω μεταξύ ο Παπανδρέου συνέχιζε να μιλάειγια την Δημοκρατία κιεγώ να δέχομαι τις επιθέσεις των γύρω μου για την αναίδεια της γενιάςμας...

Το πιο σουρεαλιστικό στοιχείο της εκδήλωσής ήταν ότι μέχρι το τέλοςστεκόντουσαν όρθιοι, στην μέση και το βάθος του διαδρόμου, δυο μπράβοιπου επέβλεπαν την τήρηση της τάξης σε μια ομιλία με θέμα την δημοκρατία(βλ. λινκ στο τέλος).

Πράγματι ο κοσμήτορας, ο οποίος συντόνιζε τις ερωτήσεις, μου έδωσε τονλόγο κι έθεσα την εξής ερώτηση (συγχωρέστε τα αγγλικά μου):
I'm afraid, that the question that I have prepared will sound silly. Soallow me to ask the question and then add a sort comment.Governmentproceedings in Greece are becoming less and less democratic. You wereelected one and a half year ago with a program completely different towhat you apply, your members of the Parliament are not free to vote atwill, Parliament itself does not need to approve Minister's of Financedecisions, Justice cannot touch members of the ruling politicalparties. Is this your personal vision for the future of Europe?
Well, you spoke too much about democracy today. It is obvious that yourenvironment does not understand democracy in the same way. Do youapprove this violent reaction to the non violent demonstratingstudents? Are you interested in listening to the voice of the newgeneration and the opposition, or all you want is the applause of yourparty members?

Απάντησε και στα δυο σκέλη. Στο δεύτερο είπε ότι η αντίδραση για τηναντίδραση δεν βγάζει πουθενά και ότι θα ήθελε να καθίσουμε νασυζητήσουμε. Κι αυτός, είπε, αν ήταν νέος, θα ήθελε να διαδηλώσει, αλλάαυτό δεν έχει νόημα. Να πάμε με τις ιδέες μας και τις προτάσεις μας, νασυζητήσουμε [sic].
Για το πρώτο σκέλος είπε ότι η χώρα έφτασε εδώ που έφτασε επειδή δενλειτουργούσε δημοκρατικά. Επειδή οι πολίτες δεν έλεγχαν τουςπολιτικούς. Και κατέληξε - ναι, δεν κάνω πλάκα - ότι στο σημείο πουβρέθηκε η χώρα ήταν απαραίτητο να κάνουμε ένα βήμα πίσω στην Δημοκρατίαμας, για να την διαφυλάξουμε και να μπορέσουμε στο μέλλον να τηνεμβαθύνουμε. Κι έτσι, ο ανεκδιήγητος, κατάφερε να επιστρέψει εκεί απ'όπου άρχισε: στον Παπαδόπουλο.

Τον λόγο πήραν συνολικά δώδεκα ακροατές, όλοι δημοσιογράφοι ξένωνεντύπων, εκτός από έναν γερμανό φοιτητή και μια ελληνίδα ΠαΣοΚα, ηοποία ρώτησε γιατί η κυβέρνηση επέλεξε τον δύσκολο δρόμο να περικόψειτα εισοδήματα των μισθωτών, αντί να φορολογήσει τις τράπεζες. ΟΠαπανδρέου απάντησε ότι το κάνανε υπολογίζοντας τις συνέπειες που θαείχε κάθε κίνηση. Αν είχαν επιτεθεί στο κεφάλαιο, είπε, θα χάναμε γιαπάντα την αξιοπιστία μας στις αγορές, ενώ όλοι οι καταθέτες θα
απέσυραν τα χρήματά τους από τις τράπεζες, οδηγώντας τες σε πτώχευση.Ομολόγησε δηλαδή ξετσίπωτα ότι η απόφαση να πλήξει τους μικρομεσαίουςήταν συνειδητή επιλογή.

Κανένας Έλληνας δημοσιογράφος (από τους πολλούς που συνόδευαν τονπρωθυπουργό, μεταξύ των οποίων και ο Χασαπόπουλος) δεν ενδιαφέρθηκε ναμας μιλήσει, σε αντίθεση με ξένους συναδέλφους τους. Μας άκουσαν μεπροσοχή δημοσιογράφοι της Deutsche Welle, των London Financial Times
και άλλων εντύπων. Η είδηση έπαιξε αμέσως στην Ελλάδα, φυσικάδιαστρεβλωμένη. Στην αρχή τα ελληνικά μέσα μιλούσαν για μία ομάδανεαρών αναρχικών που επιτέθηκε φραστηκά στον Παπανδρέου και με βίαιοτρόπο διέκοψε την ομιλία του. Αργότερα το άλλαξαν σε "προσπάθησε να
διακόψει", ενώ τελικά κάποια μέσα μίλησαν για δύο διακριτές ομάδες και άλλαξαν το "αναρχικών" σε "φοιτητών".

Για όλα τα παραπάνω έχουμε - ευτυχώς - ντοκουμέντα. Μεγάλο μέρος τηςεκδήλωσης το βιντεοσκοπήσαμε ή το μαγνητοφωνήσαμε. Μέρος από το υλικόέχει ήδη ανέβει στο ίντερνετ και σύντομα θα ανεβούν και τα υπόλοιπα.
Ενδεικτικά:
http://www.youtube.com/watch?v=xKbLh76_8FM

Δεν υπάρχουν σχόλια: