Οι επικείμενες περιφερειακές εκλογές φέρνουν σημαντικές αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας. Το πρόβλημα είναι ότι όχι μόνο οι πολίτες, αλλά ούτε τα κόμματα και πολύ περισσότερο ούτε οι υποψήφιοι το έχουν καταλάβει.
Παρακολουθούσα την εβδομάδα που πέρασε τους υποψήφιους περιφερειάρχες των προσεχών εκλογών της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας σε τηλεοπτική εκπομπή.
 
Ξιφούλκησαν άπαντες εναντίον αλλήλων με διάφορα επιχειρήματα και κατηγορίες που όμως δεν αφορούσαν την ουσία του θέματος.
 
Βασική επωδός όλων ήταν η αγωνία οι εκλογές να λάβουν χαρακτήρα αντιμνημονιακής ψήφου προκειμένου να προσελκύσουν τη διάχυτη δυσαρέσκεια που υπάρχει στην κοινωνία για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει.

Ήταν αστείο που ουδείς, ούτε καν ο υποψήφιος του κυβερνώντος κόμματος που το ψήφισε και το εφαρμόζει, δεν απέφυγε να ταχθεί εναντίον του μνημονίου...
 
Είμαστε όλοι αντιμνημονιακοί λοιπόν... Ειδικά όσο αυτό δεν έχει κανένα κόστος. Η εποχή της κοινωνίας του «τζάμπα» όμως τελείωσε... Η κοινωνία του «τζάμπα», μια καρικατούρα της χώρας του Ποτέ του Πίτερ Παν...
 
Όμως κανένας από σύσσωμη την πολιτική ηγεσία του τόπου δεν  έχει κάνει τον κόπο να παρουσιάσει ένα σοβαρό και ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από το μνημόνιο, χωρίς να σταματήσουν να πληρώνονται οι συντάξεις, τα ΑΤΜ να σταματήσουν να πληρώνουν τους μισθούς και τα βενζινάδικα να γεμίζουν τα ντεπόζιτα με βενζίνη...
 
Οι επικείμενες περιφερειακές εκλογές φέρνουν σημαντικές αλλαγές στη δομή διοίκησης της χώρας, όπως είπαμε στην αρχή.    Στη χώρα του «τζάμπα» όμως αυτό θα το καταλάβουν οι ψηφοφόροι αλλά και οι  περιφερειάρχες όταν οι τελευταίοι  καθίσουν στις νέες καρέκλες τους...
Μέσα στον ορυμαγδό των άσχετων που κοσμούν τα ψηφοδέλτια σαν κράχτες θα εκλεγούν και κάποιοι ικανοί. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες περιφέρειες θα έχουν την ευχέρεια να έχουν χαμηλότερη φορολογία από άλλες, αλλά και ευχέρεια να προσελκύσουν επενδύσεις από άλλες περιφέρειες, να λειτουργούν τα σχολεία με καλύτερο τρόπο και πολλά άλλα που θα τα ανακαλύψουμε προσεχώς...
 
Το ερώτημα είναι πως στη χώρα του «τζάμπα» θα το ανεχτούμε αυτό; Αφού  έχουμε συνηθίσει όποιος ξεχωρίζει φανερά να του παίρνουμε το κεφάλι, βγάζουμε όμως το καπέλο σε όποιον ξεχωρίζει στη ζούλα, με φοροδιαφυγές και αρπαχτές.
 
Η δύναμη που έχουν οι νέοι περιφερειάρχες λοιπόν είναι ίσως μεγαλύτερη από αυτή πολλών υπουργών της κεντρικής κυβέρνησης. Αντί να συζητάνε προεκλογικά σχέδια, αναλώνονται στα αντιμνημονιακά δημοψηφίσματα λες και έχουμε άλλη επιλογή εφικτή επί του παρόντος (αλλά και στο μέλλον αν δεν συμμαζέψουμε πρώτα ασυμμάζευτα).
 
Η  πραγματικότητα της χώρας του «τζάμπα» οδηγείται σε μετωπική με την άλλη πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να προβλέψουμε ποια θα κερδίσει.  Η πραγματικότητα πάντα  στο τέλος έρχεται και επιβάλει τις λύσεις που πρέπει και η σύγχυση υποχωρεί.
 
Παράδειγμα
 
Οι αυτοκινητιστές κλείνουν δρόμους και προπηλακίζουν όσους πάνε να εργαστούν γιατί βρίσκουν το ήπιο άνοιγμα του επαγγέλματος οδυνηρό. Την ίδια ώρα η Ε.Ε. παραπέμπει την Ελλάδα γιατί δεν άνοιξε πλήρως το επάγγελμα. Ποιος θα επικρατήσει; Εγώ δεν έχω καμιά αμφιβολία. Από την μία έχουμε ένα όχλο συντεχνιών που η μια επωφελείται προνομίων σε βάρος της άλλης και από την άλλη ένα σχέδιο που εξελίσσεται με το πιστόλι της χρεοκοπίας οπλισμένο στο τραπέζι...  
 
Παραλειπόμενα
 
Αγορά:  Στην ελληνική αγορά συνεχίζεται μια περίοδος χαμηλής πτήσης. Όποιος αγοράζει καλές μετοχές σε αυτά τα επίπεδα μπορεί κατά τη γνώμη μας να ελπίζει στα εξής δυο σενάρια.
Να τις δει κάποια στιγμή και χαμηλότερα για μερικούς μήνες. Είναι πιθανό αλλά όχι και σίγουρο.

Να τις δει σε βάθος διετίας - τριετίας σε τιμές πολύ ψηλότερες. Θα είναι απίθανο να μην συμβεί αν δεν καταρρεύσει η διεθνής οικονομία.  Η στήλη δεν πιστεύει στο τέλος του κόσμου.
Μετοχές: Παρατηρώ της BIOF όπου σε αντίθεση με πέρυσι φέτος χάσαμε τα αντανακλαστικά, λόγω ίσως της εσωτερικής κατήφειας, και την αναμονή της διόρθωσης του Οκτωβρίου. Μια περίπτωση για παρακολούθηση είναι NLST Βλέπε: Καυτές προσδοκίες…
 
ΕΥΠΙΚ-Κατασκευές: Αγαπητέ κ. Στούπα,
Σας παρακολουθώ με προσοχή εδώ και χρόνια και σας συγχαίρω για τα εύστοχα άρθρα σας. Εντούτοις σπάνια υποβάλλω ερωτήσεις. Είναι η δεύτερη φορά που το κάνω. Αιτία οι επενδυτικές προτάσεις σας της 6/9/2010, τις οποίες ξαναθυμήθηκα χτες μέσα από μια ανασκόπηση των άρθρων σας.

Μου έκανε εντύπωση ότι στις εταιρείες που προτείνατε, που είναι όλες γνωστές και κλασικές επιλογές, συμπεριλάβατε και μια ξεχασμένη, την Ευρωπαϊκή Πίστη, τόσο που αναρωτήθηκα να είχατε κάνει λάθος στο σύμβολο (ΕΥΠΙΚ).

Επειδή τα νέα από το χώρο των ασφαλειών δεν είναι καλά και η εταιρία δραστηριοποιείται αποκλειστικά στην Ελλάδα, θα ήθελα να μας πείτε, ποια είναι τα θετικά στοιχεία που βλέπετε σ’ αυτήν, πέραν του πολύ καλού της εξαμήνου, το οποίο θα μπορούσε να είναι και συγκυριακό. Σημειώνω ότι η εταιρεία δεν είχε δώσει καθόλου μέρισμα για 7 χρόνια, στις χρήσεις 2000 έως και 2006 καθώς και σε αυτήν του 2008.

Τέλος στο άρθρο σας της 20/9/2010 λέτε ότι δίνετε έμφαση σε κατασκευές και ενέργεια, για την επόμενη πενταετία. Δεδομένης  της επικέντρωσης των ελληνικών κατασκευαστικών στα δημόσια έργα αναρωτιέμαι, που βρίσκονται οι προοπτικές τους ενόψει της τρέχουσας δημοσιονομικής συγκυρίας και του περιορισμού των δημοσίων επενδύσεων που φαίνεται ότι θα κρατήσει.
Ευχαριστώ πολύ. 
Γ.Ζ.
 
Απάντηση: Μια εταιρεία που εμφανίζει βελτίωση μεγεθών και κέρδη μέσα στη λαίλαπα δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη αγαπητέ. Όχι σαν ένα blue chip, αλλά σαν περιφερειακό αντίβαρο που αν βγει μπορεί να δώσει σε ένα χαρτοφυλάκιο τη θετική διαφορά από το μέσο όρο της αγοράς. Επιπλέον στον κλάδο γίνεται αναδιανομή και φαίνεται ότι κερδίζει από αυτό. Επιπλέον με τις περικοπές σε δημόσια υγεία και ασφάλιση μετά την πρώτη καμπή θα υπάρξει στροφή προς τις ιδιωτικές εταιρείες.

Δεύτερον δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για ανάπτυξη στην ελληνική οικονομία πέραν την επιτάχυνσης της ανάθεσης μεγάλων έργων υποδομής που θα γίνουν με αυτοχρηματοδότηση. Το ερώτημα είναι αν οι ελληνικές τράπεζες θα προλάβουν να βάλουν τα κεφάλαια ή θα τα βάλουν οι ξένοι. Οι εγχώριες κατασκευαστικές όμως είτε μόνες είτε με ξένους θα καταφέρουν να πάρουν μερίδιο αυτής της πίτας.

Βέβαια και στις δυο περιπτώσεις μιλάμε με "θα" και αυτό ενέχει ρίσκο. Έτσι συμβαίνει όμως στις αγορές. Χωρίς ρίσκο αποδόσεις υπόσχονται μόνο όσοι θέλουν να σου βάλουν χέρι στο πορτοφόλι...
capital