ΟΤΑΝ ΝΙΚΑΕΙ Ο ΠΑΟΚ ΝΙΚΑΜΕ ΟΛΟΙ,ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙ ΧΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ,ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ;

Ε λοιπόν δεν είναι έτσι,όταν χάνει η ομάδα χάνουμε και εμείς,όχι μόνο χάνουμε αλλά αρρωσταίνουμε τόσο πολύ που βγάζουμε νεύρα σε ανθρώπους που δεν μας φταίνε.Στα 42 μου χρόνια δεν έχω ακόμα ξεπεράσει την ήττα του ΠΑΟΚ,την ήττα όπως και να έρθει,ακόμα κι αν παίξει καλά,τέλεια,να βγάζει μάτια,όταν χάσουμε γίνομαι άλλος άνθρωπος.Όταν όμως χάνουμε με αυτόν τον ντροπιαστικό τρόπο,νιώθω το στομάχι μου να πονάει τόσο πολύ,που πιστεύω θα εκραγεί.Είναι αυτό που λέμε φιλότιμο,εκείνη την στιγμή είναι σαν να βρισκόμουν εγώ στο γήπεδο και έχασα μη παίζοντας.Εκεί είναι για μένα όλη η ουσία του πόσο ΠΑΟΚ είσαι,όταν χάνει η ομάδα νιώθεις ότι έχασες εσύ,όταν κερδίζει όμως κερδίζουμε όλοι.Νιώθω έτσι γιατί όπως λέει και ο τεράστιος ΤΣΙΠ, εμείς ζούμε για τον ΠΑΟΚ ενώ οι παίκτες ζουν από τον ΠΑΟΚ.Για τον προπονητή μας,ο θεός να τον κάνει,δεν ξαναλέω τίποτα,βαριέμαι να ταλαιπωρώ τα πλήκτρα του υπολογιστή γι'αυτόν...........ΠΑΟΚ ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ