Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Πόσο (ολυμπιακός) είσαι;

Καλησπέρα σε όλους,λίγα λόγια επικοικωνίας μεταξύ μας,κάτι το διαφορετικό μετά τις τόσες αναδημοσιεύσεις.
Κάποιοι παλιοί που παρακολουθείτε το μπλοκ ξέρετε ότι είμαι Π.Α.Ο.Κ.
Επίσης ξέρετε ότι δεν έχω καμιά σχέση με τη Θεσσαλονίκη,είμαι γεννημένος στο Ίλιον του νομού Αττικής,με καταγωγή από την Καλαμάτα.Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε.
Έβλεπα λοιπόν το χθεσινό ντέρμπι,σ΄ένα καφενείο στις (Αχαρνές),μένω εκεί 15 χρόνια από τότε που παντρεύτηκα,μ'έναν φίλο μου που είναι ολυμπιακός,έχοντας γύρω μας καμμιά 30αριά υποψήφιους πρωταθλητές,έτοιμους να πανηγυρίσουν.Μάλιστα όταν μπήκε το πρώτο γκολ,η πλάκα έπεσε σύννεφο.
Όλα ήταν καλά μέχρι τη στιγμή που ισοφάρισε ο Π.Α.Ο.Κ.
Από εκείνη τη στιγμή,οι (φίλαθλοι) του ολυμπιακού,άρχισα να τρώγονται με τα ρούχα τους.
Τους έφταιγε ο Βαλβέρδε,ο Ντουντού,ο Μανιάτης,ο Ζαϊρί,το χορτάρι που γλύστραγε,ο Γκαρσία,ο Χάβος που κάνει τρελό κοουτσάριμα με ολυμπιακό,ενώ με τον παο κοιμόταν,τα έβαλαν με τον φίλο μου τον Κώστα που κουβαλάει στο καφενείο έναν ΠΑΟΚΤΣΗ.........
Το καλοκαίρι μου είχε πει ένας ξαδερφός μου στο χωριό ότι οι φίλαθλοι του ολυμπιακού είναι οι χειρότεροι,γιατί οι περισσότεροι από αυτούς είναι άσχετοι με το ποδόσφαιρο και είναι ολυμπιακοί μόνο για τις νίκες της ομάδας τους.
Να σας πω την αλήθεια δεν έδωσα και πολύ σημασία στα λόγια του Τάκη,δεν μπορείς να σταμπάρεις τόσο πολύ κόσμο μ΄έναν τέτοιο χαρακτηρισμό.Παρακολουθώντας όμως το χθεσινό παιχνίδι μαζί τους,θυμήθηκα τον ξαδερφό μου,δεν ήταν πολύ μακριά από την αλήθεια,οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι μπορεί και να χάσουν,δεν έβλεπαν ότι η ομάδα τους στο δεύτερο ημίχρονο δεν βλεπόταν,όπως και σε όλα τα ντέρμπι φέτος,παρακολουθείστε στιχομυθία μ΄έναν από αυτούς.
Κάποια στιγμή γίνεται μία γιόμα στην περιοχή του Π.Α.Ο.Κ και κάνει ένα κοντρόλ ο Κοντρέρας που φαίνεται ότι μπορεί να είναι και χέρι.Λέει ένας από αυτούς,χέρι,με το στήθος απαντάω εγώ,και τι απαντάει το πουλέν.....τι μιλάς εσύ που είσαι 30 βαθμούς πίσω.
Εκεί παιδιά φάνηκε το πρόβλημα των ανθρώπων,διαφωνούσαμε για μία φάση και η απάντηση ήταν αυτή που ακούσατε.
Τελικά πιστεύω ότι ο ολυμπιακός για μερικούς,πολλούς μπορώ να πω,είναι η προέκταση του ανδρισμού μίας μίζερης κακής ζωής.
Είναι η ψευαίσθηση της νίκης,μίας νίκης που την έχουμε ανάγκη και πρέπει να έρθει πάση θυσία,με όποιο κόστος,με όποιο τρόπο,δεν έχει καμμιά σημασία,ο ολυμπιακός πρέπει να νικήσει.
Στα τελευταία δευτερόλεπτα,εκεί που πίεζε ο ολυμπιακός,στα καφενείο γινόταν χαμός,τα αχ έδιναν και έπαιρναν,ήθελαν όσο τίποτα να μην χάσουν από τους μισητούς (βούλγαρους),στην τελευταία φάση,στο φάουλ που κέρδισε ο ολυμπιακός είμασταν πια όλοι όρθιοι,όταν τελικά το χτυπάει ο Χολέμπας και βγαίνει έξω,εκεί που περιμένεις να είναι στεναχωρημένοι μετά από τόση ένταση, το κλίμα αλλάζει,έλα μωρέ,ήταν αβαβα το ματς,το δώσαμε,σιγά μην χάσει ο ολυμπιακός από αυτούς.....
Αυτά τα τραγελαφικά έζησα εχθές το απόγευμα παιδιά και έφυγα στο σπίτι μου με μία διαπίστωση,ο ολυμπιακός δεν χάνει ποτέ,χάνει μόνο όταν το αποφασίσει αυτός να χάσει,εάν βέβαια μας είχε βάλει 3 γκολ στο πρώτο ημίχρονο θα λέγαμε άλλα.......πόσο ολυμπιακός είσαι.......


Δεν υπάρχουν σχόλια: