Γράφει ο Τομ Τζόουνς
Χρειάστηκε ο θυελλώδης άνεμος των Μνημονίων ο οποίος παρέσυρε μακριά την χρυσόσκονη που τους είχε προσδώσει το μηντιακό παρακράτος για να αποκαλυφθεί η γύμνια τους: Tελικά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (ειδικά των δύο τελευταίων δεκαετιών) δεν ήταν τίποτε άλλο από δύο πολιτικές συμμορίες που στηρίχθηκαν στο πελατειακό παρακράτος της μεταπολίτευσης.
Θεμέλια της κυριαρχίας των συγκεκριμένων συμμοριών αποτέλεσαν, εκτός από το πάρε δώσε με την διαπλοκή, οι παράγκες στην Δικαιοσύνη και το σκοτεινό νταλαβέρι με τα ΜΜΕ.
Ετσι ο κάθε τραχανοπλαγιάς βουλευτής γινόταν υπουργός και στην συνέχεια αναλάμβαναν τα ΜΜΕ να οικοδομήσουν το προφίλ χολυγουντιανού βλαχοστάρ.
Οι γραμματείς, οι λιμουζίνες και το όργιο σπατάλης του δημοσίου χρήματος προς τα ΜΜΕ προσέδωσε σε τιποτένια ανθρωπάκια κύρος στην βλαχομπαρόκ Κολομβία των Βαλκανίων.
Ετσι ένας στρατός από λιγούρικα βλαχαδερά που κόλλαγαν αφίσες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν από την μια στιγμή στην άλλη να απολαμβάνουν κυβερνητικούς θώκους με αστυνομικούς σωματοφύλακες και οδηγούς, οι οποίοι στο μεταξύ εγκατέλειψαν τις κατσίκες τους στα δυσπρόσιτα χωριά τους και ήρθαν στην Αθήνα για να γίνουν υπηρέτες του κάθε λινάτσα υπουργού και τηλεδημοσιογράφου ο οποίος για να αισθανθεί σπουδαίος ήθελε να του παραχωρήσει η πολιτεία-δηλαδή ο εκάστοτε παπάρας που υποδύονταν τον υπουργό Δημόσιας Τάξης σωματοφύλακα.
Ο σωματοφύλακας έδινε κύρος σε όλα αυτά τα πολιτικά και δημοσιογραφικά λαμόγια παρότι το πραγματικό τους κύρος σαν άνθρωποι υπολείπεται ακόμη και από εκείνο του θρυλικού Αζάνκα- του αγαπημένου πίθηκου του Μιλτιάδη Εβερτ.
Ενα σωρό βλαχαδερά λοιπόν προσγειώθηκαν στην πλατεία Κολωνακίου και με την βοήθεια του εγχώριου βλαχολαιφστάιλ απέκτησαν το απαιτούμενο κύρος ώστε να τους αναγνωρίζει ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους και ο πορτιέρης των νυχτερινών clubs και μπουζουκιών της Αθήνας.
Στο μεταξύ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ανταγωνίζονταν η μία την άλλη ποια θα πάρει περισσότερα δάνεια για να ταίσει το πελατειακό κράτος, να δώσει αυξήσεις στους κηφήνες του δημοσίου, αναθέσεις έργων στους νταβατζήδες πάσης φύσεως και ένα σκασμό εκατομμύρια σε λινάτσες μεγαλοκαι μικροδημοσιογράφους και εκδότες.
Η σπατάλη του δημοσίου χρήματος προς τα ΜΜΕ και το χυδαίο πελατειακό κράτος των εργατοπατέρων του δημοσίου σε αγαστή συνεργασία με την διαπλοκή έδωσε οντότητα σε δύο πολιτικά κόμματα που δεν ήταν τίποτε άλλο από συμμορίες συμφερόντων που αποσκοπούσαν στην λεηλασία του δημοσίου και του κοινοτικού χρήματος.
Μια λεηλασία η οποία συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Μίζες από εξοπλιστικά και από πάσης φύσεως αναθέσεις του Δημοσίου επέτρεπαν στις μαφίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να συγκυβερνούν σε βάθος μεταπολίτευσης ανενόχλητες.
Αρκεί απλά να εφαρμοσθούν οι νόμοι για να πάει φυλακή και η τελευταία λογίστρια του ΠΑΣΟΚ και ο τελευταίος λογιστής της ΝΔ. Ακόμη και όλα τα υπόλοιπα σκάνδαλα να τους χαρίσουμε, σε περίπτωση που η Δικαιοσύνη κάνει την δουλειά της, θα μπορούσε να κλείσει φυλακή σχεδόν όλα τα κορυφαία-της πούτσας-στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, το οποίο δεν είχε αφήσει κανέναν επιχειρηματία τύπου Κοσκωτά δίχως να τον αγιοποιήσει, στήριξε ως επί το πλείστον την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Και επειδή τα στελέχη αυτών των δύο κομμάτων είχαν αυτογνωσία (όπως επίσης και τα λαμόγια οι δημοσιογράφοι που τους στηρίζουν), φρόντιζαν απέναντι στους ξένους εταίρους να κάνουν την πάπια και να κάθονται με σκυμμένο το κεφάλι.
Πριν οι Ελληνες πολιτικοί συναντήσουν ευρωπαίο ή αμερικανό ηγέτη οι τελευταίοι είχαν στα χέρια τους τα βρώμικα βιογραφικά με τις μίζες, τις ρεμούλες και τις αρπαχτές. Αυτή είναι η εξήγηση για την δουλοπρέπεια των ελλήνων πολιτικών απέναντι στους ξένους συναδέλφους τους. Ακριβώς αυτό το σερί ήρθε να σπάσει το παιδί από την Αρτα που κοίταξε κατάματα την Μέρκελ χωρίς να παραπατήσει στο κόκκινο χαλί του Βερολίνου και με την ίδια αξιοπρέπεια αντίκρυσε όλους τους ευρωπαίους ηγέτες αλλά και τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η άνεση του Αλέξη Τσίπρα πηγάζει-πέρα από το αρτινό DNA-και από το γεγονός ότι δεν τον κρατάνε στο χέρι για ρεμούλες, σκάνδαλα, μίζες και πάει λέγοντας όπως συμβαίνει με πολλούς έλληνες πολιτικούς.
Οσο για τα ΜΜΕ εάν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Παππάς θέλουν τα καθαρίσουν το βρώμικο τοπίο μπορούν πολύ εύκολα να το κάνουν κλείνοντας τις κάνουλες του δημοσίου χρήματος προς τα ΜΜΕ.
Γονατιστοί οι δήθεν πανίσχυροι μηντιάρχες θα ικετεύουν έλεος. Το ίδιο και κάτι τηλεδημοσιογράφοι της πλάκας που εάν τους κοπεί το δημόσιο χρήμα και οι 5-6 αρπαχτές από συγκεκριμένες εταιρίες στην Ελλάδα θα καταντήσουν αδύναμα κανίς.
Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ένα τσακ από το να γίνει ο αγαπημένος σούπερ ήρωας των Ελλήνων με δυο-τρεις απλές κινήσεις που θα ξεδοντιάσουν τις λινάτσες των ΜΜΕ οι οποίοι θα φάνε πολλά γιαούρτια όταν λείψουν από το πλευρό τους σωματοφύλακες που τους παραχωρεί η πολιτεία και τους πληρώνουν τα κορόιδα οι φορολογούμενοι.
Δυστυχώς όμως ούτε αυτό δεν ήταν ικανός να κάνει ο πολυλογάς Πανούσης αλλά και ο Βούτσης.
Τέλος πάντων οτι δεν μπορούν να κάνουν οι υπουργοί του είναι αναγκασμένος να το κάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Είναι απλό να ξεδοντιάσει τα ρεμάλια της δημοσιογραφίας και της διαπλοκής κόβοντας απλά τις κάνουλες του δημοσίου και κοινοτικού χρήματος.
Αν κάνει αυτό το αυτονόητο ο Αλέξης Τσίπρας θα κυβερνά ανενόχλητος ως τα βαθιά γεράματα...