Πολιτική «Prévoir c’est gouverner»…

07.10.2011ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΤΡΑΤΗΣ
Κάθε μέρα που περνάει, μεγαλώνει η πτώση σε ποσοστά και προτιμήσεις της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ γενικότερα. Αυξάνεται η διαφορά με τη Νέα Δημοκρατία, η οποία καλπάζει προς την εξουσία.
Θα μου πείτε, δεν καταγράφει ποσοστά αυτοδυναμίας.
Οι απαντήσεις είναι δύο:
α.         «μέχρι στιγμής»
β.         Υπάρχει μια δυναμική στο πρώτο κόμμα, που την τελευταία στιγμή οι αναποφάσιστοι πηγαίνουν σ΄ αυτό.
Ειδικότερα, που κάθε μέρα που περνάει, η οικονομία μπαίνει σε βαθύτερη ύφεση, αυξάνεται η ανεργία, κλείνουν μαγαζιά και νοικοκυριά, αυξάνεται θεαματικά το ποσοστό των αυτοκτονιών! Από την άλλη όμως μεριά, αδειάζει η πόλη από κόσμο, που βρίσκει καταφύγιο στο πατρικό του στο χωριό, από ξένους, που προτιμούν άλλους προορισμούς για να βρουν δουλειά. Τα δύο αυτά είναι και τα μόνα «θετικά», έτσι ώστε η πρωτεύουσα να ξαναβρεί την παλαιά αίγλη της, την ανθρώπινη καθημερινότητά της, όταν, sine die, παρέλθει η κρίση.
Είναι λοιπόν βέβαιο, ότι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ο επόμενος –προ των θυρών- Πρωθυπουργός ή ουσιαστικός αρχηγός της εκτελεστικής εξουσίας, ανάλογα με το αποτέλεσμα των εκλογών, είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ο άνθρωπος κλειδί για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Σε αυτόν και στη Νέα Δημοκρατία, εναπόκειται η ευθύνη να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση.
Οι συνθήκες για τη Νέα Δημοκρατία θα είναι οι δυσκολότερες, ίσως, που κλήθηκε να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας νέα κυβέρνηση, στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Παρομοιάζεται με τη δραματικότητα των στιγμών της πρώτης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης, το 1974, που όπως τότε, έτσι και τώρα, η ίδια παράταξη καλείται από την ιστορία να βγάλει την Ελλάδα από μια πορεία καταστροφής.
Με μια κυβέρνηση που αδυνατεί να εφαρμόσει τις πολιτικές που επέλεξε η ίδια. Με αδυναμία της ευρωζώνης να υλοποιήσει αυτό που αποφασίστηκε τον Ιούλιο του 2011, εξαιτίας διαφωνιών μεταξύ των κρατών. Ένα εκρηκτικό μίγμα, με πυρήνα την ύφεση και μια εικονική πραγματικότητα, στην οποία ζούμε καθημερινά.
Τι χρειάζεται; Λαϊκή συσπείρωση για την αποτροπή μιας κοινωνικής σύγκρουσης. Ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδος στον πυρήνα της Ευρωζώνης, σε βάση ισοτιμίας και εθνικής αξιοπρέπειας. Ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος, με μια βαθιά Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα οδηγήσει ουσιαστικά στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Χρειάζεται την επεξεργασία και προώθηση μιας εθνικής οικονομικής πολιτικής, με προοπτική δεκαετίας, με άξονες την ανάπτυξη, την αύξηση του ΑΕΠ, την κατάργηση των μονοπωλιακών και ολιγοπωλιακών αγορών, την κινητοποίηση όλων των παραγωγικών τάξεων στην εθνική υπόθεση προς ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης.
Όλα αυτά προϋποθέτουν εκλογές. Είναι βέβαιο, πως η νέα Κυβέρνηση, θα έχει τη μικρότερη ανοχή και την ελάχιστη πίστωση χρόνου, που είχε ποτέ νέα κυβέρνηση, από τους πολίτες. Η δραματική εξέλιξη των πραγμάτων, έχει εξαντλήσει κάθε ίχνος ανοχής των πολιτών απέναντι συνολικά στο πολιτικό σύστημα. Υπάρχει το αίσθημα μιας ιδιότυπης ομηρίας, κατοχής, που αυξάνεται καθημερινά με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας.
Ο Αντώνης Σαμαράς, νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλο, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, σε επίπεδο πολιτικής, Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολιτών, εκτίμησε και προέβλεψε την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, με το Μνημόνιο. Δυστυχώς για την Ελλάδα, δικαιώθηκε. Όπως δικαιώθηκε και στα βασικά μέτρα που προτείνει στο Ζάππειο 1 και στο Ζάππειο 2. Είναι ο μοναδικός σήμερα, που μπορεί να κυβερνήσει την Ελλάδα.
Η σωστή διακυβέρνηση συνίσταται στη σωστή πρόβλεψη του αύριο. Να προλαμβάνεις τα γεγονότα και να μην τρέχεις πίσω τους, σαν πυροσβέστης. Το λέει και μια βασική αρχή της πολιτικής επιστήμης στη Γαλλία: «Prévoir c’est gouverner».
statesmen