Υπάρχουν πολλές αναγνώσεις του γαλάζιου ανασχηματισμού.
Κι εμείς βλέπουμε σε αυτόν πάρα πολλά από όσα γράφουμε εδώ μέσα.
Εμείς κρίνουμε τον καθένα – και τον Σαμαρά – στην πορεία του. Και όχι από μια στιγμή.
Μέσα σ’ ένα χρόνο λοιπόν ο Σαμαράς καθάρισε το κόμμα από του βαρώνους και το μητσοτακέϊκο, διέλυσε τα καπετανάτα, καθόρισε την πολιτική ατζέντα, βρήκε καινούργια γραφεία , ανόρθωσε τη ΝΔ και τόσα άλλα.
Χθες έκανε ένα ακόμα βήμα παραπέρα.
Λύθηκαν τα προβλήματα; Φυσικά όχι;.
Και η συμμετοχή νέου κόσμου παραμένει το βασικό ζητούμενο.
Ακολουθεί, όμως σωστή πορεία ή όχι;
Αυτό κρίνουμε και δεν περιμένουμε να λύσει το πρόβλημα της δεξιάς που του το φόρτωσε στις πλάτες ο …Αμίλητος, μέσα σ’ ένα χρόνο.
Εμείς θεωρούμε, ο,τι ο Σαμαράς αποτελεί την μοναδική ελπίδα για να σταματήσει η καταστροφική πορεία της χώρας.
Στεκόμαστε δίπλα του ΚΡΙΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ, αλλά και ως σχηματισμός μάχης.
Και για να στηρίζουμε στα δύσκολα.
Όχι μόνο ως λέσχη συζητήσεων.
Ας μπούμε λοιπόν στην ουσία: Τι ενοχλεί;
Κάποιες επιλογές του σε επίπεδο τομεαρχών;
Γκρινιάζουν οι αναγνώστες μας και άλλοι για τον Αρη, τον Γιακουμάτο, τον Γιαννόπουλο και μερικούς άλλους;
Καλά κάνουνε.
Αλλά θα μείνουμε εκεί;
Γιατί κανένας δε λέει οτι ο Σαμαράς έχει ένα εντελώς καινούργιο οικονομικό έπιτελείο, το οποίο ενίσχυσε με σημαντικούς ανθρώπους της αγοράς;
Γιατί δεν ασχολούνται με το ότι άκουσε την αγανάκτηση του κόσμου για την επικοινωνία και την ενίσχυσε;
Γιατί δεν λένε ότι τελειώνει τη Ντόρα σε επίπεδο στελεχών και σε επίπεδο ενδονεοδημοκρατικής επιρροής.
Γιατί δεν μιλάνε για τις ευκαιρίες δουλειάς, που δίνει σε όλους ώστε κανείς να μην μπορεί να νοιώσει “αδικημένος” στο τέλος της ημέρας;
Γιατί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ο,τι βουλώνει ΟΛΑ τα στόματα των επικριτών του και δεν ενεργεί ως «αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης» που περίμεναν, αλλά ως ΗΓΕΤΗΣ που δίνει δουλειά και ευκαιρία σε όλους;
Και με όλα αυτά προχωράει μπροστά απερίσπαστος και πανίσχυρος στη ΝΔ. Αυτός και ο πολιτικός λόγος του για τον οποίο και μας νοιάζει.
Ο κύβος ερρίφθη λοιπόν.
Οι πολυαναμενόμενες αλλαγές στη Νέα Δημοκρατία έλαβαν χώρα καταρχάς σε πολύ καλό timing.
Κεντρικό μήνυμα ότι a priori δεν είναι κανείς αποκλεισμένος από κομματικές θέσεις και ρόλους.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η ΝΔ του Σαμαρά δεν αποδέχεται τη θεωρία του «ώριμου φρούτου» και ότι θα παλέψει ιδεολογικά και πολιτικά την Κυβέρνηση.
Μια Κυβέρνηση που βρίσκεται σε φανερή σύγχυση και προφανή αναντιστοιχία με τις διακηρυγμένες θέσεις της και σε πόλεμο με τους φυσικούς κοινωνικούς της συμμάχους.
Η ΝΔ θα βγει σε ανοικτό πεδίο μάχης για να συγκρουστεί με το κυβερνών κόμμα, να αναδείξει τα εγκληματικά λάθη, τις προχειρότητες και τους ερασιτεχνισμούς της «αντεξουσιαστών» που μας εξουσιάζουν βάρβαρα.
Αν κρίνουμε ένα –ένα τα πρόσωπα που επελέγησαν σίγουρα θα έχουμε ενστάσεις. Όποια πρόσωπα κι αν μπουν πάντα κάποιος θα έχει αντιρρήσεις, βάσιμες ή όχι, δεν έχει σημασία.
Το ζήτημα είναι αν αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να λειτουργήσουν ως ομάδα, ως σύνολο.
Κρίνοντας λοιπόν τη μεγάλη εικόνα, αντλούμε θετικά συμπεράσματα.
Και ανανέωση υπάρχει και δοκιμές παλαιών προσώπων σε νέους ρόλους και το μήνυμα του μη ρεβανσισμού.
Είναι επίσης σίγουρο ότι αυτός ο “ανασχηματισμός” ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ την εκλογική νίκη.
Γιατί ο κόσμος τον Σαμαρά “βλέπει”. ΟΧΙ τη ΝΔ.
Η διαλεκτική μεταξύ “παλιά και φθαρμένης ΝΔ” και “καθαρού και ιδεολόγου Σαμαρά” θα συνεχιστεί μέχρι η «παλιά και φθαρμένη ΝΔ» να δώσει τη δυνατότητα στο Σαμαρά να ηγηθεί της χώρας.
Τότε, αν θελήσει να σώσει τη χώρα, δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή παρά να σαρώσει τα πάντα. Όσο κι αν θα αυτό θα ξεβολέψει πολλούς
Και στο τέλος, τον Σαμαρά θα κρίνουμε, γιατί αυτός είναι ο αρχηγός και οι τομεάρχες την πολιτική του θα εφαρμόζουν.
Και να μην ξεχνάμε το βασικότερο:
Ο Σαμαράς μεγιστοποίησε χθες, όσο μπορούσε , τις δυνατότητες μιας περιορισμένης κοινοβουλευτικής ομάδας που ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ.
Όσο για την άποψη ότι ο Σαμαράς δεν άκουσε τους «σκληρούς», έχουμε να πούμε τα εξής:
Πρώτον , στον Σαμαρά δεν μπορεί να επιβάλλει κανείς τίποτα.
Δεύτερον, οι «σκληροί» από τον Οκτώβρη του 2009 και εντεύθεν γράφουν για παραγκωνισμένες αξίες, μιλούν για ήθος, υπερθεματίζουν για τις ανατροπές. Και θα συνεχίσουν.
Οι κακές έξεις και νοοτροπίες του παρελθόντος στηλιτεύτηκαν, τα πρόσωπα που τις υπηρέτησαν ομοίως. Δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί και αλλιώς σε ένα πολιτικό οργανισμό που μεταβάλλει όχι μόνο τη φυσιογνωμία του αλλά και τις δομές του.
Σε τελική ανάλυση, ελάχιστη σημασία έχουν τα πρόσωπα, φτάνει όποια κι αν είναι αυτά να υπηρετούν τις συλλογικές αξίες και το όραμα του κόμματος για τη χώρα.
Όι λεγόμενοι «σκληροί» δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τον Σαμαρά γιατί σ΄ αυτόν βλέπουν την ελπίδα και το μέλλον της χώρας.
Γιατί σημασία έχει το “εμείς” και όχι το “εγώ”.
Αntinews
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου