Οι σκέψεις ενός υποψηφίου για τον «Καλλικράτη»

Φίλε blogger του Ntavos,

Η συμμετοχή μου στις δημοτικές εκλογές για πρώτη φορά, με ώθησε σε ορισμένες σκέψεις για την «Καλλικράτεια» μεταρρύθμιση.

Σου στέλνω το παρακάτω κείμενο με σκοπό να αναδημοσιευτεί από το blog σου.  

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία.

Φιλικά,

Μανόλης Καλαμπόκας

Η συμμετοχή μου στις εκλογές για πρώτη φορά , πέραν της ιδιαίτερης τιμής αλλά και του ιδιαίτερα θετικού προσωπικού αποτελέσματος, με ώθησε σε ορισμένες σκέψεις για την «Καλλικράτεια» μεταρρύθμιση:

Α) Ιδιαίτερα στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης , απαραίτητη είναι η περιγραφόμενη από τη νομοθετική μεταρρύθμιση συγχώνευση δημοτικών εταιρειών, υπηρεσιών και φορέων: αρκεί όμως αυτή να γίνει γρήγορα, αποτελεσματικά, χωρίς εξαιρέσεις και με τελικό αποτέλεσμα τη βελτίωση των δημοτικών υπηρεσιών με παράλληλο περιορισμό του κόστους.

Β)Σε ό,τι αφορά στο εκλογικό σύστημα, πρέπει η Πολιτεία να αποφασίσει, τουλάχιστον για τις μεγάλες πόλεις: θέλουμε Δημοτικούς Συμβούλους πραγματικά εκλεγμένους ανά εκλογική περιφέρεια (παλαιά Διαμερίσματα) ή συμβούλους εκλεγμένους από όλη την πόλη; Γιατί αν ισχύει το πρώτο , πρέπει να σκεφθούμε την κατάργηση προσμέτρησης των «μονοσταυριών» και η σειρά εκλογής να καθορίζεται μόνο από τις ψήφους στο Διαμέρισμα. Αν όμως ισχύει η δεύτερη άποψη, τότε πρέπει να συνεχιστεί το ισχύον σύστημα σταυροδοσίας, αλλά η σειρά εκλογής να  προκύπτει από όλη την πόλη (σύστημα «υβρίδιο» δηλαδή με αυτό που ίσχυε πριν τον «Καλλικράτη»)

Γ) Μήπως πρέπει να εξεταστεί  και να επανακαθορισθεί ο αριθμός των Συμβούλων Δημοτικής Κοινότητας (παλαιών διαμερισματικών συμβούλων); Σε μια μεταρρύθμιση που σαν κύρια πολιτική στόχευση χαρακτηρίζεται από «συγχωνεύσεις» και «μειώσεις αριθμών» ,   ο μεγάλος αριθμός αυτών, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το δεδομένο της εκλογής των Δημοτικών Συμβούλων ανά Εκλογική Περιφέρεια (παλαιό διαμέρισμα) , ίσως προκαλεί αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων και δυσλειτουργικές αρρυθμίες.

Δ) Άλλο ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί , ιδιαίτερα στο μακροοικονομικό σημερινό πλαίσιο, είναι η εκλογή των δημάρχων από τον πρώτο γύρο με ένα ποσοστό που θα καθορισθεί και το οποίο , λογικά , θα είναι γύρω στο 43-44%. Αν δούμε αναλυτικά ανά τη χώρα , θα δούμε ότι σε καμία σχεδόν περίπτωση (με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του Δήμου Περιστερίου όπου η διαδικασία επαναλήφθηκε για μερικές δεκάδες ψήφους) , δήμαρχος ή περιφερειάρχης με ποσοστό κοντά σε αυτά τα επίπεδα , δεν είχε πρόβλημα στην εκλογή του στο δεύτερο γύρο των εκλογών. Η εξοικονόμηση πόρων αλλά και διάθεσης ανθρώπινου δυναμικού που θα επιτευχθεί με αυτήν την αλλαγή θα είναι καίρια , χωρίς παράλληλα να γίνεται αλλοίωση της αληθινής λαϊκής βούλησης , ενώ θα αποφεύγονται και φαινόμενα συνδιαλλαγής και εκμαυλισμού που ακόμη και εν έτει 2010 δεν έχουν εκλείψει.

Πάντως, όπως σε κάθε μεγάλη αλλαγή, έτσι και με τον «Καλλικράτη», ο χρόνος θα καθορίσει και την επιτυχία στην εφαρμογή του. Αρκεί όμως οι δημιουργοί του –αλλά και αυτοί που καλούνται  να τον εφαρμόσουν- να μη σταθούν άκριτα και εγωιστικά απέναντι στο δημιούργημά τους, αλλά να προβούν στις απαραίτητες διορθωτικές παρεμβάσεις  όπου είναι αναγκαίο. 

http://manoliskalampokas.blogspot.com/2011/01/blog-post.html