Το φυσικό θηρίο κατασπάραξε το τεχνολογικό.

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Κυκλοφορεί ένας μύθος που θέλει τους μυημένους στην αξία της Αρίας Φυλής, Γερμανούς γονείς να εκπαιδεύουν πολύ σκληρά και σπαρτιατικά τα παιδιά που αποκτούν κι αυτό ως την ηλικία των 4 χρόνων.Tα παιδιά καθώς μεγαλώνουν εκτονώνουν συσσωρευμένη επιθετικότητα απέναντι στους άλλους (λαούς). Έτσι επιχειρούν  να εξηγήσουν κάποιοι την θεωρούμενη έμφυτη επιθετικότητα των Γερμανών.
Αν προσθέσεις στην γενετήσια επιθετικότητα την σπουδαία γερμανική τεχνολογία  και οργάνωση μπορείς να κατανοήσεις το γιατί αυτή η ομάδα των νεαρών ποδοσφαιριστών χρειάστηκε 15 αγώνες για να ηττηθεί. Παρακολουθώντας το παιγνίδι  των Εθνικών Ομάδων Γερμανίας –Ελλάδας και με τη βοήθεια του προβοκάτορα φακού έβλεπες, από τη μια, τις συνεχείς γκριμάτσες παρα-πόνου και τις χειρονομίες των Ελλήνων ποδοσφαιριστών για την άδικη διαιτησία, ζωή, μοίρα, πεπρωμένο, φτωχολογιά για σένα κάθε μου τραγούδι, στο σταθμό του Μονάχου και όλα αυτά που σιχαίνεται ο ΓΑΠ στους κακομούτσουνους Έλληνες. Από την άλλη οι Γερμανοί πολύ πιο λιτοί στις εκφράσεις τους και με ένα παιγνίδι που θύμιζε μαθηματικά και γεωμετρία-σίγουρα βγαλμένο από πολλές επίπονες και μεθοδικές προπονήσεις.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό-φάγαμε 4 γκολ.
Ποιος μπορούσε να σταματήσει αυτή την γερμανική ομάδα εκτός από την ίδια τη φύση, πείτε το ζωή;
Ο Μάριο Μπαλοτέλι, μια αδέσποτη ζωή, που ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες της, όπως οι θάμνοι μετά από μια πύρινη λαίλαπα. Τον εγκατέλειψαν οι πραγματικοί γονείς του στη τύχη του αλλά η φύση δεν είχε πει την τελευταία λέξη. Ανέλαβε η ίδια τη συνέχεια. Στην αγκαλιά μιας ξένης οικογένειας ο Γκανέζος πιτσιρικάς έπρεπε να σανιδώσει  τα γκάζια του φυσικού ενστίκτου επιβίωσης που υπήρχαν στο λογισμικό του DNA του για να τα καταφέρει. Έτσι χτίστηκε ένα φυσικό θηρίο, χωρίς οργάνωση, χωρίς τεχνολογία, χωρίς πρόσθετα, χωρίς πειθαρχία, χωρίς «μόλυνση». Αυτό το θαύμα της φύσης ήταν έτοιμο να κατασπαράξει το γερμανικό τεχνολογικό θαύμα. Το έκανε.
κουρδιστό πορτοκάλι