Της Τζένης Κ.
Η κλινοπάλη μεταξύ ΣΕΒ και Κυβέρνησης βρίσκεται στην κορύφωσή της, στη φάση δηλαδή που ο Δασκαλόπουλος, (για να τις προσωποποιούμε τις καταστάσεις) αποδεικνύει στο Χρυσοχοΐδη ποιος είναι ο άντρας. Κι επειδή τα στελέχη της Κυβέρνησης από τις πρώτες καυτές νύχτες του Μνημονίου και εντεύθεν έχουν γίνει όλα τους παθητικά, το «κίνκυ» και νεοφιλελεύθερο παιχνίδι της επιβολής -γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;- είναι μιλημένο, στημένο, σικέ, (αν ανήκετε στους έκφυλους αναγνώστες, μπορείτε να το γράψτε στη φαντασία σας με υ, συκέ)…
Ένας είναι το λοιπόν ο αφέντης του αναπτυξιακού σουμιέ…, ελόγου του ο καπετάν Μήτσος, που όπως στραγγίζει τη γιαούρτη στο εργοστάσιο έτσι γουστάρει να στραγγίζει και τις συγκυρίες υπέρ του κέρδους και του υπερκέρδους των επιβητόρων που εκπροσωπεί. Κι επειδή στην παρούσα φάση βρίσκεται από πάνω, επειδή κρατάει το μαχαίρι κρατάει και το καρπούζι, εκβιάζει πάνω στη συνουσία τον εξαρτημένο παρτενέρ του και του ζητάει όλο και περισσότερα. 250 ανήθικες προτάσεις υπέβαλε ο αθεόφοβος στο ερωτευμένο υποχείριό του: Να επιτραπεί η απασχόληση εργαζομένων το Σάββατο με αντίβαρο τη χορήγηση ρεπό, να αναθεωρηθεί ο κανονισμός περί βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, να καταργηθεί η προαναγγελία μεταβολών τιμών, καθώς και οι διατάξεις που επιβάλουν τόσο τη μέγιστη τιμή των προϊόντων όσο και το μέγιστο ποσοστό κέρδους, να καταργηθεί η δημοσίευση των οικονομικών στοιχείων των επιχειρήσεων στον Τύπο, να απελευθερωθούν οι τιμές στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, να, να, να…
Κι ο έτερος Καππαδόκης που έχει υποστεί τόση απόρριψη ώστε να είναι πλέον διατεθειμένος να πάρει ό,τι του δώκεις… υποφέροντας ηδονικά έχει την τάση να απαντήσει σε όλα I DO… Απλώς, κρατάει τις καθυστερήσεις, επειδή έχει ακούσει εκείνο το παλιό ερωτικό αξίωμα: τον επιχειρηματία, όσο τον φτύνεις, τόσο σε κολλάει στον τοίχο… Πράγματι, οι ορέξεις του Δεσποτικού Κυρίου ανοίγουν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Τα βίτσια του βαίνουν αυξανόμενα σε αντίθεση με τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνει ή που δεν πληρώνει. Ονειρεύεται τα επόμενα 250 αιτήματα: Nα επανέλθει ο θεσμός της δουλείας, να επιτραπεί η εργοδοτική αυτοδικία (κουράστηκε το χεράκι; Να στραμπουλάμε το χεράκι. Έκανε χειρονομία ο σκλάβος με το χεράκι; Σπάμε στο γόνατο το χεράκι), να παρακρατείται η ζημία της επιχείρησης από το μισθό των εργαζομένων, να εγκριθεί η χορήγηση του επιδόματος διατήρησης της θέσης εργασίας από το προσωπικό προς τον ευεργέτη επιχειρηματία, να καθιερωθεί ο επαγγελματικός τεμενάς και το εργοδοτικό κωλοσφούγγισμα, να, να, να… Και για κάθε να, επίκειται ένα ναι… Έτσι είναι ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας…
το ποντίκι
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου