Όποιος έχει καθ’ εαυτόν κάτι το αξιόλογο μπορεί ευκολότερα να τα βγάζει πέρα χωρίς τους ανθρώπους παρά μ’ αυτούς. (ARTHUR SCHOPENHAUER)

«Δεν υπάρχει λωτός χωρίς μίσχο», λέγει μία ινδική παροιμία. Έτσι και η μοναχικότητα παρουσιάζει -μαζί με τα τόσα πλεονεκτήματα- και τα μικρά της επίσης μειονεκτήματα, τα μικρά της προβλήματα, τα όποια, όμως, συγκρινόμενα μ’ εκείνα της κοινωνικότητας, είναι ασήμαντα. Ως εκ τούτου, όποιος έχει καθ’ εαυτόν κάτι το αξιόλογο μπορεί ευκολότερα να τα βγάζει πέρα χωρίς τους ανθρώπους παρά μ’ αυτούς. Παρεμπιπτόντως, ανάμεσα σ’ εκείνα τα μειονεκτήματα της μοναχικότητας, υπάρχει κι ένα που δεν συνειδητοποιεί κανείς εύκολα όπως τα υπόλοιπα, και συγκεκριμένα το εξής: όπως, όταν παραμένουμε διαρκώς και παρατεταμένα μέσα στο σπίτι, το σώμα μας γίνεται τόσο ευαίσθητο σ’ εξωτερικές επιδράσεις που με κάθε δροσερό ρευματάκι αρρωσταίνει, έτσι και το πνεύμα μας, με τον διαρκώς αποτραβηγμένο και μοναχικό βίο, γίνεται τόσο ευαίσθητο που ανησυχούμε, θιγόμαστε ή πληγωνόμαστε από τα πλέον ασήμαντα συμβάντα, λόγια, μάλιστα και από μία απλή έκφραση του προσώπου· ενώ, αντίθετα, όποιος παραμένει διαρκώς στην οχλαγωγία δεν δίνει σημασία σε τέτοια πράγματα.

Σ’ εκείνον δε τον άνθρωπο, και ιδιαίτερα τον νεαρής ηλικίας, που δεν καταφέρνει να υπομείνει για πολύ την ερημιά της μοναξιάς, όσο συχνά και αν η δικαιολογημένη απέχθειά του για τους ανθρώπους τον έχει αναγκάσει να καταφύγει σ’ αυτήν, δίνω την συμβουλή να συνηθίσει να παίρνει μαζί του ένα μέρος της μοναξιάς του όποτε πρόκειται να βρεθεί με άλλους, να μάθει δηλ. να είναι σ’ έναν κάποιο βαθμό μόνος ακόμη και όταν βρίσκεται ανάμεσά τους. Τούτο σημαίνει πως δεν πρέπει να τους κοινοποιεί πάραυτα τις σκέψεις του ούτε να παίρνει τοις μετρητοίς τα όσα λέγουν, αλλά να ξέρει πως δεν πρέπει να περιμένει -τόσο από διανοητική όσο και από ηθική άποψη- και πάρα πολλά απ’ αυτούς κι έτσι ν’ αναπτύξει και να εδραιώσει μέσα του την αδιαφορία εκείνη για τις απόψεις τους που αποτελεί το ασφαλέστερο μέσο για να επιδεικνύει διαρκώς μία αξιέπαινη ανεκτικότητα. Τότε, παρότι ανάμεσα τους δεν θα βρίσκεται εντελώς μέσα στην κοινωνία τους, αλλά θα συμπεριφέρεται έναντι αυτής μάλλον κατά τρόπο αμιγώς αντικειμενικό- τούτο δε θα τον προστατεύει από την υπερβολική επαφή μαζί της κι επομένως και από κάθε αμαύρωση ή και πλήγωμα.

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
ARTHUR SCHOPENHAUER

Εικόνα: https://gr.pinterest.com/pin/505458758168989229/

http://www.lecturesbureau.gr/1/anyone-who-has-something-remarkable-726/

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ … «ΕΥΛΟΓΙΑ», ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ… ΚΡΕΜΑΛΑ

Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη

Ενώ εδώ στην Ελλάδα δεχόμαστε με ιδιαίτερες τιμές τους μουσουλμάνους που έρχονται «πακέτο» από την Ασία, γνωρίζετε ποια είναι η τύχη των χριστιανών  στις χώρες τους ?

Στις 21 Απριλίου το 2016 ένας έφηβος Πακιστανός χριστιανός κρεμάστηκε από φανατικούς μουσουλμάνους γιατί τόλμησε να… ανοίξει κουβέντα με μια μουσουλμάνα.

Ο Qaisar Masih, 18, χρονών δολοφονήθηκε άγρια και η μόνη αμαρτία του ήταν ότι θελησε να κανει σχέση με μια μουσουλμάνα που ονομάζεται Mehwish, κόρη του Mohamet Billa Pehalwan.

Σε όλο το σώμα του θύματος υπάρχουν τραύματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι μουσουλμάνοι τον κατακρεουργήσουν πριν τον κρεμάσουν.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της χριστιανικής εφημερίδας Billa, τον Qaisar Masih τον κρέμασαν μπροστά από το σπίτι του. Αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τα μέσα ενημέρωσης ότι ο άτυχος Qaisar Masih σκοτώθηκε και κρεμάστηκε σε δέντρο για να διδάξουν και να δώσουν ένα μάθημα στους Χριστιανούς ότι είναι μη-μουσουλμάνοι και ότι δεν πρέπει ποτέ να τολμήσουν να βγουν με μια μουσουλμάνα και πολύ περισσότερο να της κάνουν πρόταση γάμου, ( αλήθεια πως το σχολιάζουν αυτό οι… προοδευτικοί ισλαμολάγνοι και οπαδοί του νέου δήμαρχου στο Λονδονιστάν ?)

Το Πακιστάν, που καποτε ηταν ενα πολυπολιτισμικο ινδουιστικό έθνος, έχει γίνει μια επικίνδυνη και άκρως καταπιεστική μουσουλμανική χώρα και η χριστιανική μειονότητα ζει καθημερινά την φρίκη του ισλαμικού φανατισμού που εκδηλώνεται με κάθε μέσο.

Στην άνω φωτογραφία γείτονες δείχνουν το δέντρο από το οποίο κρέμασαν αφού κατακρεούργησαν το άτυχο χριστιανικό αγόρι

Η Rani Sardar, η μητέρα του νεκρού αγοριού είπε ότι, «όλοι ξέρουμε ποιος σκότωσε τον γιο μου, ήταν ο νεότερος, ήταν το μήλο του ματιού μου και τον σκότωσαν βάναυσα και τον κρέμασαν μπροστά από το σπίτι μας. Απαιτώ μόνο Δικαιοσύνη. Θέλω οι ένοχοι δολοφόνοι του να τιμωρηθούν ».

Η Ishrat Gulraiz η νύφη του νεκρού και ο σύζυγος της Gulraiz Masih, είπαν ότι ο πατέρας της Mehwish (του μουσουλμανικού κοριτσιού) τους είχε απειλήσει πολλές φορές ότι θα σκοτώσει τον Qaisar για να αποτελέσει παράδειγμα του τρόμου σε όλη την χριστιανική κοινότητα γιατί προσπαθεί να προσηλυτίζει την κόρη του στον χριστιανισμό. «Ποτέ δεν θα τον αφήσουμε να το κάνει αυτό», τόνισε. Επίσης είχε απείλησε ότι θα σκοτώσει όλους τους γιους σε αυτό το σπίτι.

Οι αστυνομικοί που μεροληπτούν υπέρ των μουσουλμάνων, προσπαθούν να κάνουν την περίπτωση να φανει σαν αυτοκτονία ενώ όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για μια εν ψυχρώ δολοφονία και υποθέτουμε ότι οι ένοχοι δεν θα τιμωρηθούν ποτέ.

Αυτή είναι η πραγματικότητα για τους χριστιανούς στο Πακιστάν και την ίδια ώρα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα του φιλοξενούμε σε ξενοδοχεία, ενώ τα ΜΜΕ καθημερινά αφιερώνουν ώρες ολόκληρες για την καλοπέραση τους. Για αυτούς τους δυστυχισμένους ποιος θα δείξει κάτι ?

Κατά τα αλλά ο… σεβασμιότατος μητροπολίτης Δημητριάδος κύριος Ιγνάτιος, δήλωσε πως δεν δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από το Ισλάμ και ότι δεν είναι Έλληνας όποιος δεν θέλει τους μουσουλμάνους!

Και εις ανώτερα!

ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
www.nikosxeiladakis.gr

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ… «ΚΑΤΑΧΝΙΑ» (βίντεο)

Επώνυμες και ανώνυμες δασκάλες που θυσίασαν την ζωή τους για την Μακεδονία και κάθε άλλο κατεχόμενο κομμάτι της πατρίδος μας. »

Στην δασκάλα Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, στην (σκλαβωμένη) Μακεδονία (περιοχή Γευγελής – σήμερα δυστυχώς βρίσκεται στο κατεχόμενο από τους Σκοπιανούς τμήμα της Μακεδονίας μας), κάηκε ζωντανή από τους Βουλγάρους.

Στην Ελένη Φωκά (δασκάλα στα κατεχόμενα της Κύπρου)

Και στην δασκάλα Στέλλα Πάνου-Νίκα από τη Χιμάρα της Β.Ηπείρου, που δίδασκε Ελληνικά στα σκλαβωμένα βορειοηπειρωτόπουλα, επί κομμουνιστικού καθεστώτος.

Μήπως και αυτές ήταν…φασίστριες ;;;

Ο Παιδαγωγός
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr