PDF
Δύο σημαντικά μαθήματα επιχειρηματικότητας ανέλαβε να διδάξει στους εν Ελλάδι… «ψεκασμένους» ο επικεφαλής των ρωσικών σιδηροδρόμων, ονόματι Γιακούνιν, προσωπικός φίλος του Βλαντιμίρ Πούτιν, που διερευνά το ενδεχόμενο εξαγοράς της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ROSCO.
Οι ελληνικές εταιρίες, τα αποκαλούμενα από τους κρατικοδίαιτους κηφήνες (πολύ συχνά και κατά πλειοψηφία) και ως «ασημικά» που ξεπουλά η κυβέρνηση, είπε ο Ρώσος, έχουν ενδιαφέρον μόνο εάν τα χρέη (800 εκατ. ευρώ στην περίπτωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ,φοβερό «ασημικό», όπως τα ΕΑΣ με 1,2 δισ. ευρώ) τα αναλάβει το ελληνικό Δημόσιο! Τι νομίζαμε ότι θα αγόραζαν… χρέος; Εμείς οι ξύπνιοι και οι άλλοι κορόιδα;
Δηλαδή δεν είναι «ασημικά», αλλά σαπάκια που κατάντησαν έτσι από το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα και τον συνδικαλισμό της παράνοιας; Και μην ακούσουμε από κάποιους «εμείς δεν κυβερνήσαμε», διότι αφενός υπάρχουν οι δηλώσεις υποστήριξης στα εκτός πραγματικότητας των συνδικαλιστών και ενδιαφέρουσες φιλίες και συνεργασίες που συνέβαλαν τα μέγιστα στο κατάντημα, αφού οι κυβερνώντες δεν είχαν καμία διάθεση να συμμαζέψουν την επιχείρηση.
Είναι μάλιστα τόσο βλάκες και κοντόφθαλμοι επιδεικνύοντας αντικοινωνική συμπεριφορά, που ξεδιάντροπα μιλούσαν για δανεισμό προς κάλυψη των ελλειμμάτων και χρηματοδότηση των «κεκτημένων», λες και τα δανεικά δεν τα πλήρωνε ο λαουτζίκος, είτε κάποτε μέσω τωνυποτιμήσεων του νομίσματος (δραχμή) ή τώρα με τη φτώχεια και τη δυστυχία…
Είπε κι άλλα όμως ο Ρώσος. Μίλησε και για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και για τις ενδεχόμενες απολύσεις εργαζομένων. «Κάναμε έρευνα και διαπιστώσαμε ότι ο όμιλος είναι σε άθλια κατάσταση, να πω ό,τι δεν μπορείς να διατηρείς μια εταιρεία όπως έναν οίκο ευγηρίας, ούτε να την μετατρέπεις σε οίκο κοινωνικής πρόνοιας, αυτό είναι μια απόλυτα καθαρή και αντικειμενική προσέγγιση και νομίζω ότι οι Έλληνες φίλοι μας θα πρέπει να το κατανοήσουν», είπε για το άλλο… «ασημικό» της χώρας.
Μιλώντας για την εμπειρία από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης που τόσο αναπολούν ορισμένοι στην Ελλάδα, σε σχέση με το τι πρέπει να γίνει εάν ποτέ οι Ρώσοι εμπλακούν σε κάποια αποκρατικοποίηση:
«Είναι καλύτερα να δημιουργηθούν ακριβοπληρωμένες υψηλής εξειδίκευσης θέσεις εργασίας, παρά να συνεχιστεί μια νοσηρή κατάσταση… Είναι όπως ένα διάστημα στην ΕΣΣΔ, όταν λέγαμε ότι το κράτος παριστάνει πως μας πληρώνει και εμείς παριστάνουμε πως δουλεύουμε… Όπως ξέρετε από αυτό τίποτα καλό δεν βγήκε. Το λέω καθαρά αντικειμενικά πως όποιος και να έρθει και να διεκδικήσει το διαγωνισμό, ευρωπαίοι, Κινέζοι, Ρώσοι, ακόμη και η κοινή ελληνική γνώμη έχει πειστεί πως θα πρέπει να γίνουν ριζικές τομές στου ελληνικούς σιδηροδρόμους. Σε αυτή την επιχείρηση θα πρέπει να εργάζεται ένας τέτοιος αριθμός εργαζομένων που είναι απαραίτητος».
Και κατέληξε ακόμα πιο εντυπωσιακά: «Όλοι μας γνωρίζουμε πως από ένα ρούβλι που επενδύουμε στις υποδομές του έργου, έχουμε τρία ρούβλια απόδοση για την οικονομία της χώρας. Και στον τομέα των σιδηροδρόμων δημιουργούνται το λιγότερο τρεις νέες θέσεις εργασίας. Τι είναι λοιπόν καλύτερο να γίνει: Να διαιωνίζεται μια ‘νεκρή’ επιχείρηση ή να αναμορφωθεί όλο το σύστημα δίνοντας νέες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης;»
Δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια, πλην ίσως της υπενθύμισης, ότι όταν πήγαιναν κυβερνήσεις να πουλήσουν τα «ασημικά», όταν αυτά είχαν τριπλάσιες και τετραπλάσιες χρηματιστηριακές αποτιμήσεις, οι ίδιοι πάλι μιλούσαν για ξεπούλημα. Παρότι βιώνουν την οικονομική τραγωδία, μυαλό δεν βάζουν. Πιστεύουν, ότι θα έρθει κάποιος και θα σφυρίξει ώστε να φέρνει ο… πελαργός λεφτά κάθε πρώτη του μηνός και να είμαστε όλοι χαρούμενοι. Μετά μας φταίει η Τρόικα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου