«Η μόνη ‘’επαναστατική’’ πράξη του δραχμολάγνου κ. Τσίπρα, είναι η άρνησή του να συναντηθεί με την πραγματικότητα. Και αυτό τον εμποδίζει να κατανοήσει πως όλα όσα λέει, ουσιαστικά, οδηγούν σε αντίθετο αποτέλεσμα από εκείνο που ισχυρίζεται ότι επιδιώκει. Οδηγούν, δηλαδή, στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη».
Η απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος του εκπροσώπου τύπου Π. Σκουρλέτη αναφέρει:
«Αυτό το οποίο ξορκίζει και χρεώνει στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, φαίνεται πως θα είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί η μνημονιακή συγκυβέρνηση. Ο κ. Σαμαράς πολύ σύντομα θα γίνει ο πρωθυπουργός της δραχμής».
Η αντίδραση του κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου στην ανακοίνωση δια στόματος Τσίπρα ότι στην κρούση της τρόικας για συνάντηση με την αξιωματική αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ανταποκριθεί, με μια πρώτη ματιά μπορεί να μοιάζει ότι εκφωνείται για λογαριασμό της τρόικας.
Μπορεί. Ωστόσο αυτό που πιθανότατα ενόχλησε ήταν η αναφορά του Τσίπρα στους εντεταλμένους υπαλλήλους της τρόικας Τόμσεν, Μορς και Μαζούχ δηλαδή «την ίδια επιτροπή της τρόικα που εδώ και δύο χρόνια έχει αποτύχει πλήρως, επιμένοντας στην εφαρμογή ενός καταστροφικού προγράμματος, φανερώνει την πλήρη παράδοσή της και την αδυναμία της να θέσει οποιοδήποτε αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης στο τραπέζι».
Επί της ουσίας ο Τσίπρας ήθελε να υπογραμμίσει ότι αυτό που πρέπει να διεκδικήσει η χώρα είναι μια πολιτική διαπραγμάτευση απευθείας με τους εταίρους, κάτι που ο Σαμαράς δεν έκανε. Οι συζητήσεις σε επίπεδο Τόμσεν δε σημαίνουν παρά την πλήρη αποδοχή του προγράμματος και την διαβούλευση επί των τεχνικών λεπτομερειών, είναι μια τεχνική συζήτηση. Είναι μια συζήτηση για νούμερα (από ... νούμερα)....
Όπως και να’ χει από την αντιπαράθεση με αντικείμενο την έξοδο από το ευρώ, προκύπτει ότι πέρα από τις προειδοποιήσεις αναλυτών και οικονομολόγων, το συγκεκριμένο ενδεχόμενο εξακολουθεί να αποτελεί στοιχείο αντιπαράθεσης στην πολιτική συζήτηση, παρόλο που οι εκλογές πέρασαν. Σημαίνει αυτό ότι η έξοδος από το ευρώ, παρόλες τις μπλόφες μέχρι σήμερα και τις δυσκολίες και για τους ίδιους τους ευρωκράτες, είναι ένα υπαρκτό, υπαρκτότατο ενδεχόμενο;
Μήπως το βλέπουν να έρχεται αλλά το μόνο για το οποίο προετοιμάζονται είναι πως δεν θα το χρεωθούν;
Όταν θα έρθει εκείνη η ώρα πιστεύουν ότι θα έχει καμιά σημασία ποιος δεν ήθελε τη δραχμή;
το ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου