Αν είναι κάτι που «ανέβασε» το Σαμαρά περισσότερο κι από το Ζάππειο-ΙΙ είναι η στάση που κράτησε στις πιέσεις για «συναίνεση» αμέσως μετά.
Τελικά η Κυβέρνηση δεν τόλμησε να ασκήσει κριτική ουσίας στην πρόταση «Επανεκκίνησης» της Νέας Δημοκρατίας.
Κάτι πήγε να ψελλίσει στην αρχή, για τους «αριθμούς που δεν έβγαιναν»…
Κι ύστερα το πήρε πίσω.
Κάτι πήγε να πει μετά, ότι η Επανεκκίνηση, τάχα, «θα δημιουργήσει μεγαλύτερο έλλειμμα». Αλλά το μάζεψε κι αυτό…
Γιατί έδινε την ευκαιρία στη Νέα Δημοκρατία να αναλύσει ακόμα περισσότερο τις λεπτομέρειες της πρότασής της.
Κι όσο την ανέλυαν, τόσο πιο πειστική ακουγόταν…
Οπότε πέρασαν σε άλλο τέχνασμα: να ασκηθούν πιέσεις στη Νέα Δημοκρατία από την Ευρώπη!
Πιέσεις που έφτασαν, κάποια στιγμή, στα όρια του εκβιασμού:
– Αν δεν υπογράψει και η Αντιπολίτευση το «Μακροπρόθεσμο πρόγραμμα» της Κυβέρνησης,δεν θα δοθεί στην Ελλάδα η πέμπτη δόση του δανείου!
Τότε, κι ενώ είχαν αρχίσει πολλοί να προεξοφλούν ότι ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα υποκύψει – και πολλοί άρχισαν να καρδιοχτυπούν μήπως υποκύψει – βγήκε ο Σαμαράς και τους είπε:
– Η Ελλάδα έχει Σύνταγμα, θεσμούς και Αξιοπρέπεια. Και την συνταγματική τάξη της χώρας μου δεν τη διαπραγματεύομαι! Ούτε καν τη συζητάω…
Τότε βγήκαν και διαψεύσεις από τις Βρυξέλλες.
– Καλέ δεν το είπαμε έτσι. Παρανόησις…
Και τέλειωσε η υπόθεση. Άδοξα – για την κυβέρνηση…
Αλλά πολύ ένδοξα για τον ίδιο το Σαμαρά. Ο οποίος κέρδισε περισσότερο που άντεξε στην πίεση και δεν κάμφθηκε από τον εκβιασμό. Και «φώναξε τη μπλόφα»…
Ο Ελληνικός λαός έχει ανάγκη από κάποιον που να στέκει όρθιος και να μη … «χορεύει» στα νεύματα των απ’ έξω. Και τον βρήκε…
Βέβαια, όποιος παρακολουθεί στενά τις ευρωπαϊκές εξελίξεις ήξερε ότι ήταν μπλόφα από τις Βρυξέλλες.
Το είπε ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας τις προάλλες και το επανέλαβε ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας λίγες μέρες αργότερα:
– Τα χρήματα που δίνονται στην Ελλάδα από τους Γερμανούς (ή Ολλανδούς) φορολογούμενους, δεν διασώζουν την Ελλάδα, διασώζουν τις γερμανικές (και ολλανδικές και γαλλικές) τράπεζες!
Που έχουν ελληνικά ομόλογα και θα πάθουν μεγάλο χουνέρι αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει ξαφνικά.
Ουσιαστικά μας «απειλούν» ότι θα κάνουν… κακό στον εαυτό τους και θα τινάξουν στον αέρα το ίδιο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα!
Η θέση της Ελλάδας σε μια ενδεχόμενη αναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, γίνεται ακόμα ισχυρότερη, για τρείς λόγους:
– Πρώτον, γιατί δεν υπάρχει σοβαρή εφημερίδα στην Ευρώπη και στον κόσμο που να μη τους γράφει, καθημερινά σχεδόν, ότι το Μνημόνιο της Ελλάδας ήταν λάθος συνταγή και έχει ήδη αποτύχει.
– Δεύτερον, διότι κανείς δεν ζητά η Ελλάδα να παραιτηθεί από το στόχο μείωσης του ελλείμματος και του χρέους. Η Νέα Δημοκρατία τους ζητά να αλλάξει ο τρόπος που θα γίνει αυτό. Με συνδυασμό μέτρων Ανάκαμψης. Κυρίως πια, με μειώσεις φορολογικών συντελεστών.
– Τρίτον, αυτά που τους ζητά η Νέα Δημοκρατία τα έχουν ήδη αποδεχθεί για την Ισπανία και την Πορτογαλία στα δικά τους Μνημόνια: Μείωση φορολογικών συντελεστών, μείωση εργοδοτικών εισφορών και εξαίρεση των χαμηλών συντάξεων από τη λιτότητα…
Άρα δεν μπορούν να τα αρνούνται για την Ελλάδα!
Τόσο το ΔΝΤ όσο και η Κομμισιόν και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διακινδυνεύουν το κύρος τους, επιμένοντας σε κάτι που έχει αποτύχει και απορρίπτοντας πεισματικά κάτι που αλλού το έχουν αποδεχθεί.
* Ο Αντώνης Σαμαράς, λοιπόν, μπορεί χωρίς ιδιαίτερες ανησυχίες να επιμένει στην Επανεκκίνηση και στην αναδιαπραγμάτευση, ξέροντας ότι ούτε θα μπορέσουν να του αρνηθούν ως το τέλος αυτά που τους ζητάει, ούτε να τον εκβιάζουν μπορούν στο μεταξύ…
* Αντίθετα, ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται σε πλήρες αδιέξοδο, γιατί ξέρει ότι αν επιμείνει στην συνταγή του Μνημονίου θα χάνει συνεχώς – και μέσα στην Ελλάδα και έξω: Μέσα στην Ελλάδα, γιατί ξεσηκώνονται εναντίον του και οι πέτρες. Και έξω από την Ελλάδα, γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι η συνταγή κάνει κακό πια…
Από την άλλη πλευρά, αν ο Πρωθυπουργός προσχωρήσει στη «γραμμή Σαμαρά» θα έχει ομολογήσει το σφάλμα του και θα έχει παραιτηθεί από την πολιτική του. Η αποχώρησή του θα είναι πλέον ζήτημα (λίγου) χρόνου.
Για σκεφτείτε πέρσι τέτοιο καιρό: Ποιος το περίμενε ότι ο Σαμαράς, που τότε τον χτύπαγαν όλοι, θα βρισκόταν σήμερα σε απόλυτα πλεονεκτική θέση έναντι όλων;
Για σκεφτείτε και πριν ενάμιση χρόνο: Όταν την είχαν τη Νέα Δημοκρατία τελειωμένη και σφαγμένη. Για «πολλά-πολλά χρόνια»…
Ποιος να το ’λεγε…
Πρώτη φορά έγινε τόσο θεαματικό γύρισμα σε τόσο λίγο χρόνο.
Και πώς;
«Καβάλα» σε μια γραμμή που πρώτα απομόνωνε το Κόμμα από παντού, κι ύστερα το δικαίωσε στα μάτια όλων.
Δεν είναι μόνο αυτό που πέτυχε.
Το πιο συγκλονιστικό είναι πώς το πέτυχε…
ΝΖ
antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου