Για τον Καραμανλή πίστεψα ότι ήταν η τελευταία μας ελπίδα.Δυστυχώς,οι νταβατζήδες,οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές,η ηλίθια κυβέρνηση που ο ίδιος έφτιαξε,έκαναν το έργο του αναποτελεσματικό έως ανύπαρκτο.Το μόνο που κατάφερε τελικά για την Ελλάδα,είναι να κάνει τουλάχιστον την αρχή σε μία ξεχασμένη φιλία,τη Ρωσική.Ίσως αυτό ήταν που τον έφαγε τελικά.
Πάμε τώρα στον Σαμαρά.Δείχνει ότι έχει πολύ μεγάλη επιμονή,σίγουρα είναι περισσότερο πατριώτης από τον ΓΑΠ,αρκεί να θυμηθούμε πόσο είχε στηρίξει την πατρίδα όσον αφορά το σκοπιανό θέμα,μία ιστορία που τον οδήγησε να φτιάξει ένα δικό του κόμμα με τα γνωστά αποτελέσματα.Δυστυχώς Αντώνη,για να τα καταφέρεις στην Ελλάδα,αυτό πρέπει να γίνει μέσα από τα δύο κόμματα εξουσίας,λέγοντας τα γνωστά ψέμματα,λεφτά υπάρχουν,τα δικά μας παιδιά(γαλάζια),με όλες πάντως αυτές τις μαλακίες που θέλει ν'ακούσει ένας ανύπαρκτος λαός που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο ηλίθιος μικρόκοσμος του.Εάν τελικά Αντώνη γίνεις Πρωθυπουργός σε παρακαλώ,κάνε τουλάχιστον λίγα από αυτά που προτείνεις,μην μασήσεις ρε φίλε,πετυχημένος είσαι,περιουσία έχεις,δείξε μας κάτι το διαφορετικό,μέσα σ'αυτή τη βρωμιά,υπάρχουν κάποιοι που θα σε στηρίξουν,και που ξέρεις,εάν γίνεις ο ηγέτης που ψάχνουμε,ίσως παρασύρουμε κι'άλλους φοβισμένους και γίνουμε πιο πολλοί,και καμμιά φορά,έτσι για πλάκα ίσως αυτοί οι φοβισμένοι επηρεάσουν κι'άλλους,μήπως και ζήσουν τα παιδιά μας σε μία καλύτερη κοινωνία........αμήν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου