Τις τελευταίες ημέρες στα Μέσα Ενημέρωσης έχει εμφανιστεί ένα περίεργο φαινόμενο: Τα περισσότερα από αυτά έχουν ξεχάσει ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Ότι έχουμε στο κεφάλι μας ένα Μνημόνιο, ότι έχουμε υποστεί μεγάλες μειώσεις στα εισοδήματά μας κιι ότι έπονται κι άλλα δεινά.
Ξαφνικά ασχολούμαστε με τον Γκλέτσο και τις παλικαριές του, με την απόφαση της κυβέρνησης να πάει στη Χάγη για το Δίστομο, έστω και εκ του ασφαλούς, με τα διόδια και τους νταβατζήδες, φυσικά με το αγαπημένο θέμα μας, την τρομοκρατία. Ακόμη καταναλώνονται ώρες για το αν ο Γιωργάκης έγινε Γιώργος στο Ερζερούμ, αν απέκτησε η Ελλάδα ισχυρή εξωτερική πολιτική και έρχονται μέχρι και οι Ισραηλινοί να μας προσκυνήσουν.
Επίσης, η οικονομία έχει μεγάλο μερίδιο στην ενημέρωση αλλά όλα «θετικά» νέα ακούμε και ανησυχούμε μήπως γίναμε τελικά Δανία του Νότου και όχι μόνο δε θα χρεοκοπήσουμε αλλά θα πάρουμε και τα σώβρακα των δανειστών μας. Τι για πακέτα στήριξης συνολικά στην Ευρώπη, τι για επιμήκυνση, τι για ισχυροποίηση της οικονομίας ακούμε, αλλά αποτέλεσμα δε βλέπουμε.
Δε λέμε, πολύ σημαντικά θέματα όλα αυτά, και το καθένα έχει βαρύνουσα σημασία στην επικαιρότητα και τη ζωή.
Ωστόσο, έχουμε την εντύπωση ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό, μια μαύρη τρύπα που απειλεί να ρουφήξει όλη αυτή την πίκρα που βιώνει ο Ελληνας μετά την υπογραφή του Μνημονίου. Κι ενώ στην καθημερινότητά του ο καθένας μας βρίσκεται σε δύσκολη θέση, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μόνο που δεν είναι… πανηγυρική.
Μας υποβαθμίσει η Fitch και λέμε, δεν πειράζει, χλιαρή υποβάθμιση είναι. Μα υποτίθεται ότι μας ρουφήξανε το αίμα για να έρθουν στο σωστό δρόμο τα δημοσιονομικά μας. Κάνουμε λάθος ή μήπως η υποχώρηση κατά 6% του ελλείμματος, εξαιτίας των θυσιών του λαού, δεν είναι θετικό βήμα. Τι άλλο θέλουν οι αγορές άραγε; Και γιατί η κυβέρνηση που τόσα μέτρα έχει πάρει δεν αποκλείει να αναγκαστούμε να πάμε και σε νέες περικοπές;
Μας ξεφτιλίζουν οι ξένοι αναλυτές, μιλούν για σίγουρη ή σχεδόν σίγουρη αναδιάρθρωση αλλά εμείς λες και… παίρνουμε ναρκωτικά. Περί άλλων τυρβάζουμε, περιμένουμε ευρωπαϊκή βοήθεια, ευρω-δολάριο, ενίσχυση του Μηχανισμού Στήριξης με 1,5 τρις (έτσι ακούγεται). Σωτηρίας από Βρυξέλλες με λίγα λόγια.
Η ανεργία έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ και αναμένεται να αυξηθεί το 2011 αλλά δεν ασχολούμαστε με αυτό
Μια περίεργη λοιπόν ατμόσφαιρα, ένα πολύ υποτονικό κλίμα την ίδια στιγμή που το Μνημόνιο είναι παρών και μάλιστα πιο ενισχυμένο από το αρχικό. Αυτό ας μην το ξεχνάμε ποτέ και έτσι μόνο μπορούμε να αντιπαλέψουμε ό,τι έρχεται στο άμεσο μέλλον.
Το ζήτημα είναι αν θα αφήσουμε να μας οδηγήσουν σε νιρβάνα και σε μοιρολατρία. «Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή, όλοι ίδιοι είναι, πώς να αντιδράσουμε, γιατί να βγούμε στους δρόμους», κι άλλες τέτοιες εκφράσεις που βολεύουν όσο τίποτε τον Γ. Παπανδρέου και την παρέα του για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Κι εδώ έρχεται ο ρόλος των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης των μπλογκερς και του διαδικτύου αλλά και της αντιπολίτευσης. Να μην αφήσουν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση, να μην της επιτρέψουν να πάρει ανάσα και να μην την αφήσουν να κάνει το μαύρο άσπρο. Διότι αλλιώς θα δούμε δημοσκοπήσεις να δείχνουν το ΠΑΣΟΚ 20 μονάδες μπροστά την ώρα που η κοινωνία βράζει από αγανάκτηση.
Αν αφήσουμε την κυβέρνηση να παίζει έτσι θα μας βάλει 10 γκολ και θα είμαστε και ευχαριστημένοι. Να σπάσει λοιπόν αυτή η νιρβάνα και χύμα
κατάσταση γιατί αλλιώς ο Γ. Παπανδρέου θα γελάει κάτω από τα μουστάκια του κι εμείς θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ.
antinews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου