«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο» 1973.«Εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλά η ελεύθερη φωνή των φοιτητών». 2010. «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά η επίτροπος Αλιείας από τις Βρυξέλλες». «Εδώ Πολυτεχνείο». Σας μιλά ο πρόεδρος της ΕΦΕΕ και Προστάτης του Πολίτη Παπουτσής».
Παπούτσι απ’ τον τόπο σου. Κι άμα λάχει στέλνει τα ΜΑΤ και σ’ αφήνει στον τόπο. «Εδώ Πολυτεχνείο. Και πρέζα έχω, εδώ η καλή κόκα, χασίς, χαπάκια ηρωίνη, εδώ η καλή η σκόνη». Ηταν «πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες». Είναι «πάλι ξεπούλημα στην πείνα για αιώνες». Πώς γίναμε έτσι; Ξεκίνησαν με καταθέσεις στεφάνων και σήμερα κάνουν καταθέσεις μετρητών.
Οι ήρωες του Πολυτεχνείου. Πρώτος χρόνος Μεταπολίτευσης. Πρώτη επέτειος, πρώτη πορεία, πρωτάκια στην ελευθερία. Ή μήπως στην «ελευθερία»; Η πρώτη επέτειος γιορτάστηκε 24 Νοεμβρίου λόγω των εκλογών που έλαβαν χώρα στις 17 Νοεμβρίου 1974. Στον εορτασμό της επετείου, μοναδικός ομιλητής ήταν ο πρύτανης του Πολυτεχνείου. Οι διοργανωτές απαγόρευσαν χαιρετισμούς από κόμματα ή οργανώσεις, ως φόρο τιμής στο ανώνυμο πλήθος που συμμετείχε στην εξέγερση. Από κει και πέρα, άρχισε η παρέλαση των «ηρώων», των «πρωτοστατούντων». Ολοι ήταν εκεί. Εδώ, εκεί, απέναντι, κάποιοι έκαναν αντίσταση στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, όμως «η καρδιά τους ήταν στο Πολυτεχνείο».
Για τους ανώνυμους, καθημερινούς ανθρώπους που ήταν εκεί… λέξη. Δαφνοστεφανώθηκαν οι καπάτσοι, καπελώθηκαν από κόμματα, τους ξύπνησε η εξουσία, έγιναν εξουσιαστές. Παράλληλες διαδρομές. Από το πεζοδρόμιο στα σαλόνια, στα εξώφυλλα και στα περίεργα «πόθεν έσχες». Δακρυσμένοι κατέθεταν στεφάνια στο Πολυτεχνείο. Κρατούσαν τη σημαία του Πολυτεχνείου. Εκαναν πατσαβούρα τη σημαία του Πολυτεχνείου, πατσαβούρες και οι ίδιοι ενός βρώμικου πολιτικού σκηνικού.
Για ποιο Πολυτεχνείο μιλάμε; Για το σύμβολο; Ή για ένα βρώμικο κτίριο όπου τα βράδια, με την ανοχή του τέως της ΕΦΕΕ, πουλάνε ναρκωτικά και πλουτίζουν… αλήθεια, ποιοι; Εύκολα από κατάθεση στεφάνου κάνεις κατάθεση… μετρητών.
αδεσμευτος τυπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου