Δύσκολες οι λέξεις, όταν έχουν χαθεί τρεις άνθρωποι. Τρεις αθώοι εργαζόμενοι που βρίσκονταν στη θέση τους από ανάγκη, δολοφονήθηκαν. Ένας άνδρας και δύο γυναίκες, η μία εκ των οποίων ήταν έγκυος.
Οι δράστες γνώριζαν ότι μέσα στην τράπεζα υπήρχαν άνθρωποι, αλλά η επανάσταση στο κεφάλι τους έπρεπε να νικήσει. Έπρεπε να κάψουν ζωντανούς αθώους ανθρώπους για να ανέβουν πιθανότατα στην εκτίμηση των λίγων, που ασκούνται στην επαναστατική αυτοϊκανοποίηση, βοηθώντας εκ του αποτελέσματος την εξουσία, που υποτίθεται ότι πολεμούν. To κέρδος τους ήταν τα επαναστατικά γαλόνια, που κερδίζονται μετά από κάθε Show στην ουρά μιας πορείας.
Η διοίκηση της τράπεζας γνώριζε ότι σε μια πανεργατική απεργία, υπάρχει η πιθανότητα επεισοδίων. Έχει συμβεί άπειρες φορές στο παρελθόν και κάθε φορά πρώτος στόχος είναι οι τράπεζες. Δεν περιμέναμε βέβαια μια τράπεζα να βάζει τους ανθρώπους, ακόμη και τους δικούς της ανθρώπους, πάνω από το κέρδος, αλλά καμία δακρύβρεχτη ανακοίνωση δεν μπορεί να καλύψει το γεγονός, ότι τους εξέθεσε σε πιθανό κίνδυνο.
Οι εργαζόμενοι της τράπεζας, βρίσκονταν εκεί και δεν υπήρξε καν μέριμνα για να φύγουν νωρίτερα και να γλυτώσουν σε περίπτωση που κάποιος ανεγκέφαλος εγκληματίας χτυπούσε, όπως και έγινε. Η τράπεζα δεν είχε ρολά ασφαλείας, καθώς πρόκειται για νεοκλασικό κτίριο και η είσοδος ήταν κλειδωμένη. Μόνος τρόπος να σωθούν οι υπάλληλοι ήταν να φτάσουν στα μπαλκόνια. Δεν τα κατάφεραν όλοι.
Η παρουσία υπαλλήλων στην τράπεζα τις συγκεκριμένες ώρες ήταν εγκληματική επιλογή. Επιλογή που δεν ήταν δικιά τους...
Για αυτόν που πέταξε τη μολότωφ, οι τρεις νεκροί ήταν προφανώς παράπλευρες απώλειες. Όπως για παράδειγμα παράπλευρη απώλεια θεωρείται για έναν στρατό, ο θάνατος παιδιών στα πλαίσια ενός βομβαρδισμου ή για έναν εργοδότη, που δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, ο θάνατος ενός εργαζόμενου.
Τον δράστη ή τους δράστες, η αστυνομία οφείλει να τους βρει και να τους τιμωρήσει για τον φόνο των τριών συνανθρώπων μας. Θα πρέπει όμως η Πολιτεία να αποδώσει και ευθύνες σε αυτούς που δεν προστάτεψαν ως όφειλαν τους εργαζόμενους.
ΥΓ Η χθεσινή πορεία ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Είχε παλμό και οργή δικαιολογημένη. Οργή λαού όμως και όχι προβοκατόρων και υποτιθέμενων επαναστατών. Δεν της δόθηκε η σημασία που της άξιζε, κάτι που λόγω των γεγονότων ήταν αναμενόμενο και δικαιολογημένο
ΥΓ2 Για τις αντιδράσεις των πολιτικών και τους καυγάδες που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν, δεν χρειάζονται ιδιαίτερα σχόλια. Έχουν ιδιαίτερο ταλέντο στο να ευτελίζουν τα πάντα με την ξύλινη γλώσσα τους. Το καλλιεργούν πολλές δεκαετίες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου