Η Βίκυ τρέχει. Να προλάβει την προπόνηση μπιτς βόλεϊ. Να δουλέψει μέχρι αργά το βράδυ. Να πάει σούπερ μάρκετ. Να μαγειρέψει. Και πάντα προλαβαίνει. Πρόλαβε να γράψει και βιβλίο, τα «Όμορφα Μυστικά», που περιέχει 75 συμβουλές ευεξίας κάθε είδους, από το πόσο ωφέλιμο είναι το κακάο έως το πώς το να βουρτσίζεις τα δόντια σου όχι με το «καλό» αλλά με το άλλο χέρι μπορεί να σε προστατεύσει από το Αλτσχάιμερ. Δεν είναι τρικ για το προσωπικό της μάρκετινγκ: Μόνο οι πηγές που χρησιμοποίησε καταλαμβάνουν έξι σελίδες.
«Το ενδιαφέρον για το ευ ζην προκύπτει από μια προσωπική διαστροφή» λέει η Βίκυ. «Από μικρή ήθελα να ξέρω τι επίδραση έχει αυτό που κάνω στην ευεξία, στην ψυχική μου υγεία. Η μητέρα μου έπαιρνε το περιοδικό «Γυναίκα», που ήταν το αγαπημένο μου. Αμέσως άνοιγα τις σελίδες για διατροφή, γυμναστική κτλ. Κατάλαβα ότι, αλλάζοντας μικρά πραγματάκια, αλλάζεις την ποιότητα της ζωής σου. Και δεν είναι μόνο η εμφάνιση. Έχει να κάνει με το τι γίνεται μέσα σου, όλα από εκεί ξεκινούν και εκδηλώνονται με το παρουσιαστικό».
Καθώς ακούς τη Βίκυ να περιγράφει τη μέρα της, μετά βίας προλαβαίνεις να υπολογίσεις αν χωρούν τόσα μέσα σε ένα 24ωρο. «Τη ρουφάω τη ζωή, μου αρέσει. Εάν είναι να τη βλέπεις να περνά μπροστά σου, άσ’ το καλύτερα. Μπες μέσα και ζήσε την». Από την άλλη, εάν τη ρωτήσεις «Ήσουν καλή μαθήτρια, καλή φοιτήτρια, καλή σύζυγος, καλή μάνα, καλή επαγγελματίας, καλή βολεϊμπολίστρια κ.λπ. Κάτι δε χάνεις;», η απάντηση είναι μια επιθετική ερώτηση: «Εσύ βλέπεις να έχασα; Τι να έχασα; Στις καταλήψεις ήμουν πρώτη. Σημαιοφόρος μεν στο σχολείο, καταληψίας δε. Έχω υποκινήσει ολόκληρες εξεγέρσεις! Με δική μου προτροπή πετάξαμε τις τσάντες μας από το παράθυρο στη Β' Λυκείου. Μας κλείδωσαν μέσα, κι όταν μας άνοιξαν, πήραμε τις τσάντες κι εξαφανιστήκαμε. Ο λυκειάρχης το θυμάται ακόμη». Ούτε απωθημένα υπάρχουν, «εκτός ίσως από ένα δεύτερο πτυχίο στις καλές τέχνες. Ζωγραφίζω, και θα ήθελα να το κάνω πιο συστηματικά. Γενικώς, όμως, δε θα άλλαζα τίποτα στη ζωή μου».
Και το θέμα των αισθητικών επεμβάσεων για τη Βίκυ συνδέεται κυρίως με επαγγελματικές υποχρεώσεις και δευτερευόντως με τη φιλαρέσκεια: «Νομίζω ότι το κυρίαρχο συναίσθημα που σε οδηγεί στην πλαστική είναι η ανασφάλεια. Από την άλλη, το καταλαβαίνω για κάποιες γυναίκες που εργάζονται στην τηλεόραση, όπως, π.χ., η κυρία Τρέμη. Η εμφάνιση είναι κομμάτι της δουλειάς. Ίσως, όταν φτάσω κι εγώ στην ηλικία της, να σκεφτώ σοβαρά να κάνω μια επέμβαση. Αλλά έχω πολλά χρόνια μπροστά μου, οπότε αυτή η συζήτηση είναι πολύ πρώιμη και χαίρομαι που μπορώ να μαζεύω τα μαλλιά μου και να φαίνονται όλα».
yupi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου