"Την θανατηφόρα του, κάποιες φορές, κριτική, σε όλους την έχει κάνει.
Στον εαυτό του δεν την αντέχει.
Κι αν ποτέ συμβεί αυτό, ( σαν σουπιά ), αμολάει το λερό του το μελάνι….
Έτσι ο αχαρακτήριστος αυτός άνθρωπος, έστειλε, στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, τον πρώην συνεργάτη του, Σωκράτη Γκιόλια, στο αυτόφωρο.
Για να βγάλει ο καλός συνάδελφος, το τριήμερο εκεί….
Με την υπόνοια απλά, ότι ο Γκιόλιας, του ασκεί ...
κριτική….
Κι άμα; Ποιος είσαι εσύ ρε μεγάλε, που με την κριτική σου, δια μέσου της κλειδαρότρυπας, έστειλες αδιάβαστο κόσμο και κοσμάκη…
Αλλά την κριτική προς εσένα, προσπαθείς, με όποιον δόλιο τρόπο κατεβάσει η προβληματική σου κούτρα, να την αποκρούσεις;
Εάν είχες λίγη τσίπα, θα έλεγα, ντροπή σου. Αλλά επειδή, σε κάποιους σαν και σένα, η λέξη και αυτή ακόμα, χάνει την έννοιά της, απλά σου γυρνάω την πλάτη.
Φτωχέ Μάκαρε. Μακάριε στον γεμάτο στρας και λαμογιά, μικρόκοσμό σου.
Ποιος είναι ο Γκιόλιας;
Πρώτα απ’όλα, ο πατέρας του παιδιού, που βάφτισε ο Μάκαρος. Ο Ρομπέν των Μεγαλοαστών. Του παιδιού, δηλαδή, που είδε το τριήμερο, τον μπαμπά του, να συλλαμβάνεται, επειδή τάχα - το ξαναλέω, τάχα - άσκησε κριτική στον….νονό.
Και χέσ%$# η Φατμέ στ’αλώνι.
Ποιος είναι ο Γκιόλιας;
Ο άνθρωπος που, για πολλά χρόνια, αθέατος στο παρασκήνιο, έδωσε την ψυχή του, τις γνώσεις του, τον υπερβάλλοντα ζήλο του, για να έχουν επιτυχία οι εκπομπές του Ρομπέν της Ζούρλας. Ο άνθρωπος που πίστεψε πως η δημοσιογραφία ( του Μάκαρου) είναι αποστολή. Είναι ύψιστη υπηρεσία στο κοινό…..
Και με αφοσίωση, ανιδιοτέλεια, θυσίες, προσπάθησε να στηρίξει τον αχάριστο, όπως αποδεικνύεται πια, συνεργάτη του.
Και έτσι, τότε, επί εποχής Γκιόλια, η εκπομπή ήταν γροθιά στο κατεστημένο.
Ήταν μαχητική, ήταν καθαρά δημοσιογραφική. Ήταν η φωνή του μέσου τηλεθεατή, αυτού που μπορούσε ο Γκιόλιας να αφουγκραστεί. Γιατί κι αυτός, από τις τάξεις αυτές προήρχετο.
Ήταν η εποχή που οι εκπομπές χτυπούσαν εκείνα τα απίστευτα νούμερά τους.
Ενώ τώρα χτυπάνε την μοναξιά τους, πάνω στην φτωχή και ανίερη θεματολογία.
Που με το γνωστό μπλαζέ του υφάκι, ο παρουσιαστής, προσπαθεί να διασκεδάσει. Να ξεγελάσει το τέλμα της βαθιάς του πια ύφεσης….
Κι όλα αυτά, για τον Γκιόλια, μια απλή ηθική δικαίωση. Γιατί από υλική…..Άστα βράστα. Ο Μάκαρος έπαιρνε τα φράγκα και οι συνεργάτες του τα ψίχουλα.
Φίλε Μάκη, προέβεις σε ατόπημα. Που θα σε κυνηγάει.
Ο Γκιόλιας, δεν είναι Αναστασιάδης, ούτε Λάλας.
Είναι ο άνθρωπος που σου έδωσε ψυχή. Και εισέπραξε πίκρα.
Είμαι 35 χρόνια δημοσιογράφος. Και τέτοιες ενέργειες απ’ότι έχω ακούσει, μόνο στη χούντα γινόντουσαν….
Στηρίζω κάθετα τον κ. Γκιόλια. Και δηλώνω ότι τον άνθρωπο, δεν τον γνωρίζω, ούτε κατ’όψιν. Έχω ακούσει, ξέρω, και για αυτό παίρνω θέση.
Γνωρίζω, όμως τον Μάκη, από τα πρώτα χρόνια της αντιπολίτευσης …. Έκανα και στην ΕΡΤ μαζί του παρέα. Υπήρξα φίλος και με τον Σωτήρη, τον αδελφό του….
Ξέρω πως η φιλοδοξία και το υπέρμετρο εγώ μπορεί να φθάσει τον άνθρωπο στα άκρα. Το να στείλεις, όμως στην….¨ στενή ¨ ένα παιδί που κάποτε έδωσε την ψυχή του για πάρτι σου, ε όχι. Αυτό δεν ξεπερνάει μόνο τα άκρα, αλλά φθάνει και σε απύθμενο βάθος…..
Μάκη, είσαι λάθος.
Όταν νιώθουμε κάποιον να μας πολεμάει με σφεντόνα ( διάβαζε έξυπνο χιούμορ) δεν του προκαλούμε πυρηνικό πόλεμο.
Όσο και αν απολέσουμε την ψυχραιμία μας. Και εσύ την απώλεσες, με μια απλή υποψία. Ότι ο κύριος Γκιόλιας είναι πίσω από την κριτική που σου ασκείται.
Στηρίζω λοιπόν το δίκαιο. Που στην προκειμένη περίπτωση είναι όλο με τον κύριο Γκιόλια. Και επαναλαμβάνω πως τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω. Μου αρκεί, όμως, που γνωρίζω εσένα Μάκη. Και μπορώ να βγάλω συμπέρασμα.
Δεν ξέρω αν την παρούσα διαμαρτυρία μου, θα μου την δημοσιεύσουν τα blogs.
Αυτό που ξέρω μόνο και το δηλώνω, είναι ότι νοερά σφίγγω το χέρι του κυρίου Γκιόλια, και του εύχομαι περαστικά.
Μια γρίπη είναι και αυτή, που θα περάσει.
Χωρίς εμβόλιο μάλιστα…..
Γιατί κάτι τέτοιες ιώσεις στην εποχή μας, θα πρέπει να τις περιφρονούμε. Και να τις εκλαμβάνουμε ως απλά….Συναχάκια.
Γειά σου ρε Μάκαρε, ήρωα….. "
ΛΥΣΙΑΣ
troktiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου