Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Λαζόπουλος: Ο «νταβατζής» του «νταβά» του







Έχουμε γράψει πολλές φορές, από παλιά, ότι ο Λαζόπουλος είναι ο κυνικός μεταπράτης των συμφερόντων των εκάστοτε αφεντικών του. Πουλάει θρασύτατα τα υποπροϊόντα αυτών που τον πληρώνουν, υποπροϊόντα που τα «επενδύει» με το λούστρο της σάτιρας. Τα σκουπίδια των αφεντικών του κοσκινίζει και τις πολιτικές τους επιδιώξεις προωθεί.
Πριν από δύο μήνες, π.χ. κάποιοι πολιτικοί ήταν στο απυρόβλητο, σήμερα που το αφεντικό του έχει άλλη γραμμή, άλλαξε και η «πολιτική γραμμή» του Λάκη: Πολιτικός τυχοδιωκτισμός σε παράκρουση.
Ο «ιδεολόγος» Λάκης όλα τα ξεπουλάει. Για την ακρίβεια δεν έχει ούτε ιδέες, ούτε πολιτικές απόψεις. Είναι εκτός ορίων και συνόρων: Κάθε φορά «φοράει» τις «ιδέες» και τις «απόψεις» αυτών που τον πληρώνουν.
Αυτά στο ειδικό, συγκεκριμένο επίπεδο.

Στο γενικό, φιλοσοφικό επίπεδο αναπαράγει και ανακυκλώνει τη σήψη του καθεστώτος και όλες τις ιδεολογικές ακαθαρσίες της Νέας Εποχής.
Αυτό μας το μοστράρουν ως σάτιρα! Δεν είναι, όμως, τίποτε άλλο από ένα διαστροφικό ανακάτεμα του βούρκου που πουλιέται στη διαφημιστική αγορά του ιδεολογικού ολοκληρωτισμού των καναλιών.
Το κοσκίνισμα των σκουπιδιών και η ανακύκλωση των υποπροϊόντων της σήψης δεν είναι σάτιρα. Η σάτιρα αποτελεί ΑΡΝΗΣΗ της αποσύνθεσης και οδηγός της παραμένει η μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο. Αποτελεί μια μορφή της τέχνης που αρνείται την αποσύνθεση και μαστιγώνει ανηλεώς τις κοινωνικές σχέσεις, τις δομές και τα σύμβολα του καθεστώτος της αποσύνθεσης. Αυτό προϋποθέτει και όραμα ζωής, το όραμα μιας άλλης κοινωνίας. Με άλλα λόγια η σάτιρα ΑΠΑΙΤΕΙ μια ΠΙΣΤΗ σε ένα ορισμένο σύστημα ιδεών, σε ένα όραμα.
Η «σάτιρα» του Λαζόπουλου είναι η θορυβώδης αυτοϊκανοποίηση του νοσηρού ατομικισμού, η «ηδονή» του βούρκου, η πολτοποίηση της σκέψης και της αισθητικής: Η «σκέψη» και η «αισθητική» της τηλεοπτικής αγοράς, μιας αγοράς υποταγμένης πλήρως στο μεγάλο κεφάλαιο, συνακόλουθα στη «δικτατορία» του τηλεοπτικού θεάματος και της αχαλίνωτης ακροαματικής κερδοφορίας.
Το να γελάς με την αθλιότητα και τον βούρκο, με τα ανακυκλωμένα υποπροϊόντα των νοσηρών συμπτωμάτων-θυμάτων της τηλεοπτικής βαρβαρότητας (τα ποικίλα εξαθλιωμένα ψώνια) δεν κάνεις σάτιρα. Η σάτιρα αναπτύσσεται από την αποσύνθεση και την εξαθλίωση (κοινωνική, πνευματική κ.λπ), αναπτύσσεται από την ηλιθιότητα και νοσηρότητα των προσώπων, αλλά όλα αυτά τα υπερβαίνει, τα αρνείται, δεν τα ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ.
Η μαχητική διάθεση, η πληθωρική υγεία, η φρεσκάδα του πνεύματος και η ζωογόνα πνοή των μεγάλων κοινωνικών, αλλά και ιδεολογικών συγκρούσεων βρίσκουν στη σάτιρα μια ΔΙΕΞΟΔΟ…
Η σάτιρα δεν είναι αυτοϊκανοποίηση και χυδαία ευχαρίστηση. Απαιτεί ανώτερη ηθική δικαίωση. Προϋποθέτει δηλαδή ένα ενιαίο αντίκρισμα της ζωής, την ανασύνθεσή της (το ξεπέρασμα της αποσύνθεσης), το όραμα μιας νέας ανώτερης ζωής. Το να βρίσκεις ηδονή στις ακαθαρσίες και τις κοινωνικές ή άλλου είδους διαστροφές δεν έχει τίποτα το κοινό με τη σάτιρα. Είναι η διαστροφή εκείνων που εκστασιάζονται με τα πνευματικά και συναισθηματικά τους κόπρανα: Με τα υποπροϊόντα της καπιταλιστικής παρακμής.
Ένα τέτοιο υποπροϊόν είναι και ο Λαζόπουλος, «προοδευτικό» και «αριστερό» υποπροϊόν (η μόδα της εποχής)!!!

Ωστόσο δεν «εκστασιάζεται» μόνο με τα ιδεολογικά κόπρανα του συστήματος, αλλά αποτελεί και το ιδεολογικό εργαλείο του συστήματος για την καταστροφή κάθε πολιτικού και αισθητικού κριτηρίου. Το τηλεοπτικό, ιδεολογικό, ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟ εργαλείο του συστήματος, εργαλείο υποταγμένο πλήρως στα «Νέα Γούστα», στα νεοταξικά «γούστα».
Ο Λάκης παράγει ένα ιδεολογικό κουρκούτι με αλήθειες, ψέματα και παραπλανητικά, λαϊκίστικα τρικ. Είναι το πολυπολιτισμικό χωνευτήρι. Αποκαλύπτει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης, της βλακείας και των νεοταξικών εγκλημάτων πασίγνωστα σε όλους (έτσι γίνεται αποδεκτός και πουλάει), και ταυτόχρονα προπαγανδίζει τη νεοταξική φιλοσοφία: εξυγιαντικούς μύθους, ηθικολογικά κλισέ και όλες τις ιδεολογικές σάλτσες της πολυπολιτισμικότητας.
Σπάει κάποιες πυώδεις φουσκάλες της πλανητικής και καθεστωτικής βαρβαρότητας για να μας ποτίσει πιο αποτελεσματικά με το δηλητήριο των Νέων, ισοπεδωτικών Ιδεολογημάτων. Μηχανή που αλέθει τη σκέψη, το συναίσθημα και το πολιτικό κριτήριο…
Αποκαλύπτει την ηλιθιότητα του κατεστημένου πολιτικού κόσμου (σύμφωνα με τις επιθυμίες του οικονομικού του κάθε φορά σπόνσορα) για να προπαγανδίσει την επιχρυσωμένη ηλιθιότητα των Τσίπριδων.
Πλασάρει και προπαγανδίζει δηλαδή έντεχνα και συστηματικά τη νέα, ακόμα πιο διαβρωτική (γιατί είναι ύπουλη) βλακεία, των τηλεοπτικών, πολιτικών κατασκευασμάτων, κατασκευάσματα τα οποία λουστράρει με τα χρώματα των «Νέων Ιδεών»!!!
Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα. Και είναι ακόμα πιο αποκρουστικό και ύπουλο αυτές τις μισές αλήθειες να τις χρησιμοποιείς για να προπαγανδίσεις τους σύγχρονους δωσίλογους και να «παίξεις» τα δόλια πολιτικά παιχνίδια του «νταβά» σου
www.resaltomag.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου