Από την : TsaousaΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ!
"Αγαπητή Tsaousa
με λένε Γκέλη και αυτή τη στιγμή δεν έχω να κάνω κάτι καλύτερο στη ζωή μου, από το να σου γράψω mail. Δεν ξέρω τι σκατά Χριστούγεννα πέρασες εσύ, εγώ πάντως πέρασα πάλι χάλια. Ρε πούστη μου, μέχρι και οι κουραμπιέδες μουνί γίνανε πια. Από 8 διαφορετικά μαγαζιά πήρα, όλα κουραδιέδες με άχνη μου πουλήσανε, σε τιμή κουραμπιέ, πάντα. Αϊ στο διάλο... με τα μουνόπανα τους ζαχαροπλάστες. Πρέπει να τραβηχτείς στην άλλη άκρη της Αθήνας για να βρεις καλό κουραμπιέ, και θα τον πληρώσεις για μονόπετρο με άχνη.
Αντί να ξέρουμε ποιος είναι ο αρχίδας που πουλάει σκουπίδια τα Χριστούγεννα για γλυκά, ξέρουμε ποιος είναι αυτός ο ένας που τα φτιάχνει καλά και τον χρυσώνουμε, λες και ανακάλυψε το εμβόλιο του θανάτου.
Στο διάoλο. Και τα μελομακάρονα το ίδιο. Σε ολόκληρο κουτί μόνο το ένα είχε καρύδι πάνω του. Τα άλλα τίποτα, ούτε τσόφλι για την παραμύθα.
Κι ο γκόμενος μου το ίδιο. Ούτε τσόφλι. Μαϊμού σαν τα μελομακάρονα.
Του σηκώνεται και την κατεβάζει με το ζόρι.
Σου λέει "πού να γαμάμε τώρα", κάτσε να ξεκουραστούμε μια και δεν δουλεύουμε.
Πήρα με τις φίλες μου σβάρνα τα μπαράκια.
Αφήσαμε τους γκόμενους σπίτι να κατεβάζουν το πουλί τους στον καναπέ, ντυθήκαμε βιζιτομόντελα και βγήκαμε να διασκεδάσουμε.
Αρχίδια.
Πού να διασκεδάσεις σ΄αυτή την πόλη; Η μοναδική ύπαρξη ζωής είναι τα λαμπάκια που αναβοσβήνουνε. Οι άνθρωποι μουγκοί κι αμίλητοι σαν Χριστουγεννιάτικα δέντρα, σε κοιτάζουν και κουράζονται.
Φλερτ δεν έχει, πέσιμο δεν έχει, κομπλιμέντο δεν έχει, συζήτηση δεν έχει, αϊ στο διάλο λέμε, γαμιοζωή έτσι όπως την καταντήσανε οι χιλιετίες.
Γυρίσαμε σπίτια μας αγνές και αμόλυντες σαν την Τζούλυ Άντριους στη "Μελωδία της ευτυχίας".
Ανήμερα έντυσα τον γκόμενο πάνω από τις πιτζάμες, και πήγαμε για φαγητό σε ρεστωράν.
Γκουρμεδιά κι έτσι. Να νιώσουμε λίγο γιορτές, τις πιτζάμες του μέσα. Κωλόφαγο.
Πού τα πουλάνε ρε συ αυτά οι καριόληδες; Βάζουνε πέντε αρχιδιές στο πιάτο και νομίζουνε πως κάνουν τέχνη. Στον πάτο σου ρε παπάρα το fusion, όχι στο πιάτο μου.
Και τα ρεστωράν, σκατά είναι.
Να ψάξεις ποιο είναι το καλό, κι άμα το βρεις.
Κι όλα σκατά είναι.
Ψάχνεις για την ποιότητα στη ζωή σου, κι άμα τη βρεις.
Σε όλα τα ζητήματα λέμε.
Από βρακί, μέχρι φαί, μέχρι δουλειά, σπίτι, γκόμενο, φίλο, γείτονα, μάστορα, μάνα και πατέρα.
Το μουνί του κόσμου μέσα, έχουμε τελειώσει και δεν το ξέρουμε.
Σβήσαμε σαν τα λαμπάκια που καίγονται.
Βάλε ρε Tsaousa το κομμάτι που σου στέλνω, είναι το μόνο κομμάτι που μπορώ να ακούσω αυτές τις μέρες.
Με αδιαφορία,
Γκέλη".
Απάντηση:
Γκέλη θα στο βάλω το κομμάτι με χίλια, γιατί με Πανούση μεγαλώσαμε και γεράσαμε μη σου πω.
Όσο για τα υπόλοιπα, να δεις ποιότητα η ζωή μας, τώρα με την κρίση που θα μείνουμε άφραγκοι.
Πίπα- κώλο ο ένας τον άλλον θα πηγαίνουμε, μέχρι να βγει η ψυχή μας.
FIMOTRO
με λένε Γκέλη και αυτή τη στιγμή δεν έχω να κάνω κάτι καλύτερο στη ζωή μου, από το να σου γράψω mail. Δεν ξέρω τι σκατά Χριστούγεννα πέρασες εσύ, εγώ πάντως πέρασα πάλι χάλια. Ρε πούστη μου, μέχρι και οι κουραμπιέδες μουνί γίνανε πια. Από 8 διαφορετικά μαγαζιά πήρα, όλα κουραδιέδες με άχνη μου πουλήσανε, σε τιμή κουραμπιέ, πάντα. Αϊ στο διάλο... με τα μουνόπανα τους ζαχαροπλάστες. Πρέπει να τραβηχτείς στην άλλη άκρη της Αθήνας για να βρεις καλό κουραμπιέ, και θα τον πληρώσεις για μονόπετρο με άχνη.
Αντί να ξέρουμε ποιος είναι ο αρχίδας που πουλάει σκουπίδια τα Χριστούγεννα για γλυκά, ξέρουμε ποιος είναι αυτός ο ένας που τα φτιάχνει καλά και τον χρυσώνουμε, λες και ανακάλυψε το εμβόλιο του θανάτου.
Στο διάoλο. Και τα μελομακάρονα το ίδιο. Σε ολόκληρο κουτί μόνο το ένα είχε καρύδι πάνω του. Τα άλλα τίποτα, ούτε τσόφλι για την παραμύθα.
Κι ο γκόμενος μου το ίδιο. Ούτε τσόφλι. Μαϊμού σαν τα μελομακάρονα.
Του σηκώνεται και την κατεβάζει με το ζόρι.
Σου λέει "πού να γαμάμε τώρα", κάτσε να ξεκουραστούμε μια και δεν δουλεύουμε.
Πήρα με τις φίλες μου σβάρνα τα μπαράκια.
Αφήσαμε τους γκόμενους σπίτι να κατεβάζουν το πουλί τους στον καναπέ, ντυθήκαμε βιζιτομόντελα και βγήκαμε να διασκεδάσουμε.
Αρχίδια.
Πού να διασκεδάσεις σ΄αυτή την πόλη; Η μοναδική ύπαρξη ζωής είναι τα λαμπάκια που αναβοσβήνουνε. Οι άνθρωποι μουγκοί κι αμίλητοι σαν Χριστουγεννιάτικα δέντρα, σε κοιτάζουν και κουράζονται.
Φλερτ δεν έχει, πέσιμο δεν έχει, κομπλιμέντο δεν έχει, συζήτηση δεν έχει, αϊ στο διάλο λέμε, γαμιοζωή έτσι όπως την καταντήσανε οι χιλιετίες.
Γυρίσαμε σπίτια μας αγνές και αμόλυντες σαν την Τζούλυ Άντριους στη "Μελωδία της ευτυχίας".
Ανήμερα έντυσα τον γκόμενο πάνω από τις πιτζάμες, και πήγαμε για φαγητό σε ρεστωράν.
Γκουρμεδιά κι έτσι. Να νιώσουμε λίγο γιορτές, τις πιτζάμες του μέσα. Κωλόφαγο.
Πού τα πουλάνε ρε συ αυτά οι καριόληδες; Βάζουνε πέντε αρχιδιές στο πιάτο και νομίζουνε πως κάνουν τέχνη. Στον πάτο σου ρε παπάρα το fusion, όχι στο πιάτο μου.
Και τα ρεστωράν, σκατά είναι.
Να ψάξεις ποιο είναι το καλό, κι άμα το βρεις.
Κι όλα σκατά είναι.
Ψάχνεις για την ποιότητα στη ζωή σου, κι άμα τη βρεις.
Σε όλα τα ζητήματα λέμε.
Από βρακί, μέχρι φαί, μέχρι δουλειά, σπίτι, γκόμενο, φίλο, γείτονα, μάστορα, μάνα και πατέρα.
Το μουνί του κόσμου μέσα, έχουμε τελειώσει και δεν το ξέρουμε.
Σβήσαμε σαν τα λαμπάκια που καίγονται.
Βάλε ρε Tsaousa το κομμάτι που σου στέλνω, είναι το μόνο κομμάτι που μπορώ να ακούσω αυτές τις μέρες.
Με αδιαφορία,
Γκέλη".
Απάντηση:
Γκέλη θα στο βάλω το κομμάτι με χίλια, γιατί με Πανούση μεγαλώσαμε και γεράσαμε μη σου πω.
Όσο για τα υπόλοιπα, να δεις ποιότητα η ζωή μας, τώρα με την κρίση που θα μείνουμε άφραγκοι.
Πίπα- κώλο ο ένας τον άλλον θα πηγαίνουμε, μέχρι να βγει η ψυχή μας.
FIMOTRO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου