Αγαπητοί φίλοι του "Μ", άργησα κάπως, αντέχοντας μεγάλη δόση κακοήθειας, αλλά αποφάσισα ότι ήλθε η στιγμή, να σας διηγηθώ μια σύντομη αληθινή ιστορία. Την ιστορία ενός κααααλού ανθρώπου! Ξεκινάει με μια πολύ γνωστή -στους δημοσιογραφικούς κύκλους- προτροπή, που πρωτακούστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80. -Παιδιά, ο μ..., κάντε πως δεν τον βλέπετε! Αυτός ο μ.., λοιπόν, ήταν κάποιος, που κανείς δεν ήθελε τότε στην παρέα του, κανείς. *Και γιατί ήταν αφόρητο... το διαρκές παραλήρημα μεγαλείου, στο οποίο βρισκόταν και *γιατί με την καλπάζουσα μυθομανία του, έμπλεκε σε παράξενες ιστορίες κόσμο και κοσμάκη,
(πάντα σε σχέση με τα συμφέροντα και τα κέρδη του και
*γιατί παραποιούσε ΠΑΝΤΑ τα γεγονότα, ακόμα και τα πιο ασήμαντα, στον αγώνα του να φανεί ο πιο έξυπνος και
*...γιατί δεν παιζόταν με τίποτα, στην τράκα.
Αυτόν λοιπόν, τον καλό κύριο, μας τον επέβαλλαν ως συνεργάτη σε τηλεοπτική εκπομπή, όπου εργαζόμασταν αληθινοί δημοσιογράφοι (ανάμεσά τους ο Γιώργος Παπαδάκης, ο Νάσος Αθανασίου, ο Γιάννης Δημαράς, ο Τάσος Ζορμπάς, η Μαρία Χούκλη, ο Σπύρος Μεταξάς, ο Κοσμάς Σφαέλος, ο Γιάννης Παπαδόπουλος και καμμιά εικοσαριά ακόμη) εκεί κάπου μεταξύ 1986-1987...
Οχι, αυτός δεν ήταν δημοσιογράφος. Επέλεξε αυτό το επάγγελμα, στα 35 του, γιατί προφανώς πίστευε πως θα τον οδηγούσε ταχύτερα και ασφαλέστερα στους στόχους του. (Δεν είχε άδικο τελικά..)
Στην αρχή, τον βάζαμε να κάνει τα ...κουίζ της εκπομπής. Ωραία χρόνια, τότε.. Τον παίρναμε και μαζί στις εξόδους, τις απόστολές και τα γλέντια μας (αυτές τις ιστορίες τις διηγούνται μοναδικά, ο Μεταξάς, ο Τανιμανίδης, ο Παπαδόπουλος, ο Μπουρνέλης ...). Αυτός, ούτε ένα ποτήρι νερό.Στην πορεία βλέπαμε -και μαθαίναμε- ότι δάγκωνε όλα μα όλα τα χέρια, που τον βοήθησαν.
Ενα διάστημα που συνυπήρξαμε στον ΑLPHA, τότε που το ΚΟΙΤΑ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ, έκανε 40ρια στην AGB, εργαζόμενοι στην εκπομπή ΤΟΥ, μου μετέφεραν πως όχι μόνο με κακολογούσε συνέχεια, με απίστευτο φθόνο αλλά και πώς διέδιδε ότι ''μαγειρεύονται''(!) τα νούμερα και ότι η επιτυχία της εκπομπής ήταν πλαστή.
Επειδή δεν πίστευα στ αυτιά μου, επεδίωξα στα πλαίσια μιας εκπομπής, να τον δώ στα μάτια και να μιλήσουμε από κοντά, φυσικά τ αρνήθηκε όλα - ''πώς θα ήταν άλλωστε δυνατόν κάτι τέτοιο'', ''εσύ είσαι σαν αδελφή μου'' κλπ, με τρέλλανε στα κοπλιμέντα και στις αγάπες, ζεστάθηκε το κλίμα και ξαναχαθήκαμε. Στο μεταξύ ο μ... έγινε αυτόκλητος τιμητής των πάντων και μεγαλοπαράγοντας.
Ο Ρομπέν των Καγιέν!
Εκατοντάδες τα προσωνύμια, παντού για τον παλιό μου ''φίλο''. Εγώ θα προτιμήσω το
"Αδέκαστος Μπάρας", γιατί είμαι σίγουρη ότι θα του αρέσει, για λόγους που γνωρίζει.
Δεν πρόκειται ν απαντήσω στη λάσπη, την κακοήθεια και κυρίως στις διαστρεβλωμένες ''αλήθειες'' που συνηθίζει να παρουσιάζει και βεβαίως δε φοβάμαι τις άναρθρες απειλές του. Θα ενημερώσω μόνον εσάς. Με ξέρετε 26 χρόνια σ αυτήν τη δουλειά και μπορείτε να κρίνετε σε ποιού τα λόγια βρίσκεται η αλήθεια και σε ποιόν είναι άγνωστη λέξη.(Λίγο παρακάτω, θα διαβάσετε την επιστολή παραίτησης μου, προς την ΕΡΤ, η οποία εστάλη ένα χρόνο πριν και στην οποία είμαι σαφέστατη.)
Πριν όμως, μάθετε κάτι ακόμη. Οχι μόνο, δεν πήρα ούτε ένα ευρώ. από το μπάτζετ της εκπομπής, στην ΕΡΤ, αλλά προσέλαβα και ένα διακεκριμένο δικηγόρο, τον κ.
Πάτση, στον οποίο ανέθεσα να φροντίσει να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι -γιατί
καθυστερούσε πολύ το θέμα- από την εταιρία παραγωγής.
Καλά δεν έκανα κ. ''συνάδελφε'';
Κι εσείς αυτό δεν θα κάνατε στη θέση μου, για τους δημοσιογράφους σας;
Δεν θα αισθανόσασταν ότι - άσχετα με το αν εσείς είχατε αποφασίσει να φύγετε από το κανάλι- είστε υπεύθυνος προσωπικά, γιατί μαζί δουλεύετε, για την καταβολή της αμοιβής τους;
Μ ακούτε;
Ετσι που λές, δεν πήρα τίποτα απ αυτό το μπάτζετ, αντιθέτως πλήρωσα από την τσέπη μου και τα σπασμένα μιας λάθος επιλογής..Και κάτι, που δεν σκέφθηκε το τεράστιο μυαλό σου. Αν ήθελα να ''τ αρπάξω'' (δε θέλεις μετάφραση, ξέρεις), θα έκανα την παραγωγή με τη δική μου εταιρία, όχι με άλλην.
Α και κάτι άλλο, αγαπητέ μ....., μη βάζεις τους καημένους τους ρεπόρτερς στο βίντεο, να αναρωτιούνται με θεατρικό τρόπο, αν πληρώθηκα εξτρα την αρχισυνταξία και την επιμέλεια σκηνοθεσίας, η απάντηση είναι όχι. Εσύ ξέρεις καλά, ότι αυτά, τα κάνω ούτως η άλλως, η ανόητη. Χρόνια τώρα. Ολοι ξέρουν ότι πέρασα τη μισή μου ζωή στο μοντάζ, θυμάσαι τότε στην ΕΡΤ, που δεν ήξερες τι ήταν και σου εξηγούσα; Ε αυτό. Δωρεάν λοπόν. Εντάξει;
Μην ταλαιπωρείσαι κ. συνάδελφε. Η παλιά σου αρχισυντάκτρια, δεν εμπλέκεται σε σκάνδαλα. Αφού ξέρεις.. Δουλεύω από 17 χρονών σ εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο, τηλεόραση και όσα πέτυχα η δεν πέτυχα, τα οφείλω στη σκληρή δουλειά.
Ούτε υψηλούς προστάτες, είχα ποτέ, ούτε χορηγοί με καθοδήγησαν, ούτε ''συμβόλαια'' εξετέλεσα με εκπομπές μου, ούτε σπόνσορες ομοτράπεζους είχα, ούτε σε στρατόπεδα συμφερόντων εντάχθηκα, ούτε κολλητηλίκια και ''στενές επαφές'' επέλεξα, με παρέες ισχυρών, που συχνάζουν σε τηλεβαφτίσια, τηλεγάμους και τηλεκηδείες. Σκέτη δουλειά! Αυτήν εγώ θεωρώ περιουσία μου.
Εκανα και καλή και κακή τηλεόραση. Σε κάποια πράγματα πέτυχα, σε κάποια απέτυχα. Κατάντησα μέχρι Διευθύντρια Προγράμματος μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού. Τότε επιδεινώθηκε και ο θυρεοειδής μου. Η κατάσταση είναι άγρια πλέον. Δεν με αφορά.
Εκανα αυτοκριτική και σας χαιρέτησα.
Φωτογραφίες σαν την αποκάτω, δε θα ξαναδείτε από μένα.
Εσύ χρυσό μου παιδί, όμως, πότε σκοπεύεις να μελετήσεις το μέγεθος της γιγαντιαίας και πολυσυζητημένης καμπούρας σου;(αγωγές, μηνύσεις, συκοφαντίες, κλειδαρότρυπες, αδικίες, χρέη, σεξιστικές επιθέσεις, ψέμματα, συγγενικά σου -αληθινά- σκάνδαλα στην ΕΡΤ, εξυπηρετήσεις αφεντικών, εκβιασμούς και και και και), κάνε μια βόλτα σε Τύπο και διαδίκτυο να δεις, ποια εικόνα έχει ο κόσμος για τη ζωή και τις πράξεις σου.
Πριν διαβάσετε την επιστολή (για να μην ξεχνιόμαστε) επιτρέψτε μου να του δώσω μια συμβουλή.
Καλέ μου άνθρωπε..
Βρες έναν τρόπο να αγαπήσεις τον εαυτό σου, όσο δύσκολο κι αν είναι !
Και διώξε επιτέλους, τους δημόσιους μπράβους που φυλάνε τη μεγαλειότητά σου,αρνούμαστε να μα κάνεις τόσα χρόνια, τράκα..
Υ.Γ Ζητώ ειλικρινή συγγνώμη από τον κόσμο, που συνετέλεσα καθοριστικά, πριν εικοσιτόσα χρόνια, εγκρίνοντας την πρόσληψή του σ εκπομπή μας και δίνοντάς του τον τίτλο του Δημοσιογράφου. Που να φανταζόμασταν όλοι μας, τότε, πως κάποια χρόνια αργότερα, το Δημοσιογράφος θα καταντούσε ύβρις;
mediasoup.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου